ذات الریه
توضیحات
ذات الریه یا پنومونی، نوعی عفونت می باشد که منجر به التهاب کیسه های هوایی در یک یا هر دو ریه می گردد. به دنبال ابتلا به پنومونی، کیسه های هوایی با چرک یا مایع پر می گردند و منجر به ایجاد علائمی مانند سرفه و خلط پشت حلق، تب، لرز و تنگی نفس می شوند. ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها می توانند منجر به بروز پنومونی گردند.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
درمان ذات الریه معمولاً شامل مصرف داروهای مناسب برای عامل عفونت (آنتیبیوتیکها، داروهای ضدویروسی، یا ضدقارچی)، درمانهای حمایتی مانند مایعات وریدی، و داروهای ضد درد و تب است. در موارد شدید، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و درمانهای تخصصی مانند تهویه مکانیکی وجود داشته باشد.
روند پیشرفت طبیعی بیماری
ذات الریه میتواند به طور ناگهانی و به شدت پیشرفت کند. اگر به موقع درمان نشود، ممکن است به عوارض جدی مانند نارسایی تنفسی، عفونتهای شدیدتر، و در موارد شدید، مرگ منجر شود. درمان معمولاً شامل مصرف آنتیبیوتیکها (برای عفونتهای باکتریایی)، داروهای ضدویروسی یا ضدقارچی، و درمانهای حمایتی است.
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
التهاب کیسههای هوایی: التهاب و پرشدن کیسههای هوایی با مایع یا چرک میتواند به کاهش ظرفیت ریهها و مشکلات تنفسی منجر شود. کاهش اکسیژنرسانی: کاهش عملکرد ریهها میتواند به کاهش اکسیژنرسانی به خون و بدن منجر شود، که به احساس خستگی و مشکلات دیگر منجر میشود. خطر عوارض ثانویه: ذات الریه میتواند به عفونتهای ثانویه مانند آبسه ریه، عفونت خون (سپسیس)، و نارسایی تنفسی منجر شود.
علائم
تب حدود ۴۰ درجه به همراه لرز
در برخی موارد احساس کم آوردن نفس به خصوص در زمان تحرک بالا
احساس درد تیز و خنجری در قفسه سینه
منگی بخصوص در افراد با سنین بالا
سرفه عادی یا سرفه خلط دار به رنگ سبز و زرد و یا خونی
کاهش اشتها
خستگی بیش از اندازه
بالا رفتن میزان تعریق و کبود شدن ناخن ها و لب