نویان

لیکن پلان

توضیحات

لیکن پلان یک بیماری خودایمنی است. این بدان معنی است که سیستم ایمنی بدن در طی این بیماری علیه بخش‌های طبیعی پوست، مخاط، مو یا ناخن خود فرد فعال می‌شوند. البته گاهی اوقات این روند بر اثر ورود یک عامل خارجی مثل دارو یا یک عامل میکربی آغاز می‌شود. به نظر نمی‌رسد توارث و تغذیه در ایجاد آن نقشی داشته باشند.

انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟

درمان لیکن پلان معمولاً شامل استفاده از داروهای ضد التهاب، کرم‌ها و پمادهای کورتیکواستروئیدی، و در برخی موارد درمان‌های سیستمیک است. درمان می‌تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

روند پیشرفت طبیعی بیماری

لیکن پلان می‌تواند به‌طور مزمن و متناوب پیشرفت کند. علائم ممکن است به‌طور دوره‌ای ظاهر شوند و پس از مدتی بهبود یابند، اما ممکن است عود کنند. بدون درمان مناسب، علائم می‌توانند به‌طور مداوم وجود داشته باشند و کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهند.

مشکلاتی که میتواند ایجاد کند

التهاب و آسیب به پوست و مخاط‌ها (Inflammation and Damage to Skin and Mucous Membranes): التهاب مزمن می‌تواند به آسیب به پوست و مخاط‌های دهان منجر شود و باعث خارش، درد، و ناراحتی شود. تغییرات در بافت‌های آسیب‌دیده (Changes in Affected Tissues): پوست ممکن است به‌طور غیرطبیعی خشک و زبر شود، و مخاط‌های دهان ممکن است دچار زخم‌های دردناک شوند. مشکلات در عملکردهای روزمره (Problems with Daily Activities): خارش و درد می‌تواند فعالیت‌های روزمره و کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد.

دارو ها