تشخیص بیماری هوشمند نویان

بتابلاکر

مهمترین داروهای بتابلاکر عبارتند از: پروپرانولول ، متوپرولول (متورال) ، آتنولول ، کارودیلول و بیزوپرولول. گیرنده های بتا زیرگروهی از گیرنده های عصبی و هورمونی بر روی سلول های قلبی هستند که تحریک آنها موجب افزایش تعداد ضربان قلب و افزایش قدرت انقباض قلب می شود. داروهای بتا بلوکر این گیرنده ها را مسدود کرده و عملکرد انها را کاهش می دهند. مسدود کننده های گیرنده بتا در پزشکی کاربردهای زیادی دارند. یکی از مهمترین آنها در درمان بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) و آنژین است.

عوارض جانبی مصرف این دارو:

عوارض جانبی مسدود کننده های بتا شامل خستگی ، افزایش وزن ، تنگی نفس ، سرگیجه ، سردرد و ناراحتی معده است. از مسدود کننده های بتا نیز به دلیل وجود آنژین در اثر انسداد آنزیم پرینزمتال (اسپاسم عروق کرونر) در بیماران مبتلا به آنژین باید جلوگیری کرد ، زیرا در این بیماران بتا بلاکرها گاهی اوقات می توانند باعث ایجاد اسپاسم بیشتر شوند. از بسیاری از این عوارض جانبی می توان در بیماران مبتلا به آنژین با استفاده از مسدود کننده های بتا نوع یک که در درجه اول روی خود قلب کار می کنند و تأثیر نسبتاً کمی روی رگ های خونی ، ریه ها و سیستم عصبی مرکزی دارند ، جلوگیری کرد.

موارد مصرف:

آنژین صدری

افتادگی دریچه میترال