استفراغ خونی

دستگاه گوارش شما از مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، رکتوم (راست روده) و مقعد تشکیل شده است. خونریزی گوارشی می‌تواند در هر یک از این اندام‌ها رخ دهد. به خونریزی مری، معده یا قسمت ابتدایی روده کوچک (دئودنوم یا اثنی عشر)، «خونریزی دستگاه گوارش فوقانی» و به خونریزی قسمت انتهایی روده کوچک، روده بزرگ، رکتوم و مقعد «خونریزی دستگاه گوارش تحتانی» می‌گویند. سطح خونریزی می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و حتی زندگی شما را در معرض خطر قرار دهد.

زخم اثنی عشر نوعی ضایعه است که در بافت پوششی داخلی دوازدهه ایجاد می‌شود. اثنی عشر اولین قسمت از روده کوچک شما است، بخشی از سیستم گوارشی که غذا پس از خارج شدن از معده مستقیماً از آن عبور می‌کند. ممکن است شما به طور همزمان به زخم معده نیز مبتلا شوید. زخم معده و زخم اثنی عشر هر دو نوعی زخم پپتیک هستند. از نظر پزشکان اگر یکی از این‌ها را داشته باشید، به طور کلی به بیماری اولسر پپتیک (peptic ulcer disease) مبتلا هستید. طبق مطالعات صورت‌گرفته، ازآنجایی‌که عامل اکثر زخم‌های پپتیک هلیکوباکتر پیلوری یا H.pylori است، این روند در صورت عدم کنترل می‌تواند به سرطان دوازدهه ختم شود. با وجود اینکه سرطان اثنی عشر جز سرطان‌های نادر محسوب می‌شود، اما نباید علائم آن را نادیده بگیرید. طبق آمار از هر ۱۰۰ فرد سرطانی یک نفر درگیر آن می‌شود و معمولا از هر ۱۰ سرطان سیستم گوارش یک مورد مربوط به سرطان اثنی عشر است. این نوع سرطان بیشتر در افراد مسن به ویژه در افراد بالای ۶۰ سال دیده می‌شود.

نارسایی کبد به معنی کاهش شدید عملکرد کبد است. کبد نقش مهمی در تولید هورمونها، پروتئین‌های خون، آنزیمهای گوارشی و صفرا و متابولیسم سموم و مواد زائد دارد، لذا کاهش عملکرد کبد عوارض فراوانی در سیستم‌های مختلف بدن دارد. نارسایی کبدی در بیماری‌هایی مانند سیروز، هپاتیت و کبد چرب دیده می‌شود.

واریس مری به تورم یا قطور شدن غیرطبیعی رگ‌ها در بافت پوششی مری (لوله انتقال‌دهنده غذا از دهان به معده) گفته می‌شود. فشارخون، بیماری‌های معده و سیروز کبدی از دلایل اصلی ایجاد آن هستند و در مواردی با پاره شدن رگ‌های واریسی و خونریزی مری، زندگی فرد را دشوار می‌کنند.