آئورا (هاله)

توضیحات

آئورا یک پدیده حسی یا حرکتی، ایده یا احساسی است که مرحله اولیه تشنج یا شروع یک سردرد کلاسیک میگرنی را نشان می دهد. معمولاً چند ثانیه تا چند دقیقه قبل از فاز ناگهانی تشنج اتفاق می‌افتد و به دلیل تغییر هوشیاری در طول مرحله پس از تشنج، توصیف آن دشوار است. آ ئوراها را می توان به انواع مختلفی از جمله عاطفی، شناختی، روانی حرکتی و روان حسی طبقه بندی کرد. به عنوان مثال، آنها ممکن است شامل احساس ترس، اختلالات بینایی یا طعم های غیر معمول باشند. تشخیص هاله می تواند به بیماران کمک کند تا اقدامات پیشگیرانه در برابر سردرد یا تشنج انجام دهند. مدت زمان هاله معمولا بین 10 تا 30 دقیقه است. شناخت هاله ها برای مدیریت موثر میگرن و اختلالات تشنج بسیار مهم است.

انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟

برای بررسی آئورا، تاریخچه کاملی از سابقه سردرد یا تشنج بیمار به دست آورده میشود. از بیمار خواسته میشود هر پدیده حسی یا حرکتی را که قبل از هر سردرد یا تشنج ایجاد می شود، توصیف کند. در مورد مدت و شدت هاله، و اینکه آیا چیزی آن را تشدید یا کاهش می دهد، مانند نورهای روشن، سر و صدا، یا کافئین، پرس و جو میشود. این اطلاعات برای درک وضعیت بیمار و برنامه ریزی مداخلات مناسب بسیار مهم است.

روند پیشرفت طبیعی بیماری

پیشرفت طبیعی یک هاله معمولاً بین 10 تا 30 دقیقه ایجاد می شود و از نظر شدت و مدت متفاوت است. چند ثانیه تا چند دقیقه قبل از فاز ناگهانی تشنج یا شروع یک سردرد کلاسیک میگرنی رخ می دهد. در صورت تشخیص، بیمار ممکن است داروهای مناسب را برای جلوگیری از سردرد مصرف کند. در طول تشنج، توصیف هاله اغلب دشوار است، زیرا فاز پستکتال هوشیاری و حافظه بیمار را از رویداد تغییر می دهد.

تغییرات در مکانیزم بدن

از تمرکز تحریک‌پذیر در مغز ناشی می‌شود که در سراسر قشر منتشر می‌شود و منجر به پدیده‌های حسی یا حرکتی می‌شود. شدت، مدت و نوع هاله به منشا این کانون بستگی دارد. به عنوان مثال، هاله ممکن است شامل احساساتی مانند طعم تلخ یا اختلالات بینایی باشد و معمولاً طی 10 تا 30 دقیقه ایجاد می شود. تشخیص هاله می تواند به بیمار اجازه دهد تا اقدامات پیشگیرانه در برابر سردرد انجام دهد یا برای تشنج آماده شود. در مرحله پس از تشنج، سطح هوشیاری بیمار به طور موقت تغییر می کند و حافظه تجربه هاله را مختل می کند.

مشکلاتی که میتواند ایجاد کند

-مشکل در توصیف علائم: توصیف هاله ها اغلب دشوار است و ممکن است فقط پس از تشنج به صورت ضعیف به خاطر بسپارند و توانایی بیمار را در انتقال موثر تجربیات خود مختل کند. -عملکرد مختل: در طول آئورا، بیماران ممکن است پدیده های حسی یا حرکتی را تجربه کنند که می تواند فعالیت های روزانه آنها را مختل کند و منجر به سردرگمی یا گیجی شود. -خطر تشنج: هاله ها مرحله اولیه تشنج هستند که در صورت افتادن یا قرار گرفتن در موقعیت خطرناک می تواند منجر به از دست دادن هوشیاری و آسیب جسمی شود. -پیش ساز میگرن: هاله های مرتبط با میگرن می تواند نشانه شروع سردردهای شدید باشد که باعث ناراحتی می شود و نیاز به دارو برای جلوگیری یا کاهش درد دارد. -پریشانی عاطفی: هاله های عاطفی می توانند احساس ترس یا پارانویا را القا کنند و به اضطراب و ناراحتی عاطفی برای بیمار کمک کنند. -انزوای اجتماعی: غیرقابل پیش بینی بودن هاله ها و تشنج ها یا میگرن های بعدی ممکن است به کناره گیری اجتماعی یا اجتناب از موقعیت های خاص منجر شود و بر زندگی اجتماعی بیمار تأثیر بگذارد. -نیاز به حمایت: بیماران ممکن است در طول دوره ها نیاز به کمک یا نظارت داشته باشند که می تواند باری را بر دوش خانواده و مراقبین وارد کند.