آسیب نخاعی
توضیحات
آسیب نخاعی (به انگلیسی: Spinal Cord Injury) یا (SCI)، آسیبی است که موجب تغییرات موقتی یا دائمی در عملکرد طناب نخاعی شود. نشانگان چنین آسیبی ممکن است شامل از دست رفتن عملکرد عضلانی، حسی یا خودمختاری در اجزائی از بدن که زیر ناحیه آسیب دیده‌اند شود. آسیب، ممکن است در هر سطح از طناب نخاعی صورت گیرد و ممکن است کامل باشد: بدین صورت که تمام عملکردهای حسی و عضلانی در قطعات خاجی پایین‌تر از بین رود، یا ممکن است این آسیب ناکامل باشد: یعنی هنوز برخی از پیام‌های عصبی قادر به سفر کردن از قسمت آسیب دیده، تا قطعات خاجی طناب نخاعی S4-5 می‌باشند. براساس مکان و شدت آسیب دیدگی، نشانگان متنوعی، از کرختی گرفته تا فلج کامل، شامل بی‌اختیاری مدفوع و ادرار ممکن است پدیدار شوند. پی‌آمدهای طولانی مدت چنین آسیب‌هایی نیز دامنه وسیعی دارند، از بازیابی کامل گرفته تا فلج دائمی چهاراندام (کوادریپلژی یا تتراپلژی) یا پاراپلژی. عوارضش ممکن است شامل آتروفی عضلانی، از دست رفتن کنترل حرکت ارادی، اسپاسم، زخم بستر، عفونت‌ها و مشکلات تنفسی شود.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
مدیریت آسیب نخاعی شامل درمان فوری برای جلوگیری از آسیب بیشتر، جراحی برای تثبیت نخاع و توان‌بخشی برای بهبود عملکرد است. پیگیری منظم با پزشک و استفاده از خدمات توان‌بخشی برای کمک به بهبود عملکرد و کیفیت زندگی ضروری است.
روند پیشرفت طبیعی بیماری
آسیب نخاعی میتواند به طور فوری یا به تدریج پیشرفت کند. وضعیت بیمار به شدت آسیب و موقعیت آسیب نخاعی بستگی دارد. درمان شامل استفاده از داروها، جراحی، و توان‌بخشی برای بهبود عملکرد و کیفیت زندگی است. آسیب نخاعی ممکن است به عوارضی مانند ناتوانی حرکتی، مشکلات حسی، و مشکلات خودکار جسمی منجر شود.
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
اختلال در انتقال سیگنال‌های عصبی: آسیب نخاعی میتواند به اختلال در انتقال سیگنال‌های عصبی از مغز به سایر قسمت‌های بدن و بالعکس منجر شود. ناتوانی حرکتی: کاهش یا از دست دادن توانایی حرکت در نواحی زیر سطح آسیب. مشکلات حسی: از دست دادن یا تغییر در احساسات در نواحی تحت آسیب. مشکلات خودکار جسمی: اختلال در عملکردهای اتونومیک مانند کنترل مثانه و روده.
علائم
ترس از دست دادن کنترل بدن
سفتی عضلات
از دست دادن حواس
مشکل تنفسی
انقباض مردمک
از دست دادن متغیر یا کامل حس درد و دما، حس موقعیت‌یابی، و عملکرد حرکتی
