نویان

آندومتریوز

آندومتریوز بیماری‌ای مزمن و التهابی است که در آن بافتی مشابه بافت داخلی رحم (اندومتر) در خارج از رحم رشد می‌کند. این بافت می‌تواند باعث درد، ناباروری، خونریزی‌های غیرطبیعی و سایر مشکلات شود.

توضیحات

آندومتریوز

آندومتریوز (Endometriosis) یکی از بیماری‌های شایع زنان است که به‌ویژه در سنین باروری (بین ۱۵ تا ۴۹ سال) دیده می‌شود. در این بیماری، سلول‌هایی که شباهت زیادی به سلول‌های آندومتر (بافت داخلی رحم) دارند، در جاهایی بیرون از رحم رشد می‌کنند. این نواحی می‌توانند شامل تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، سطح خارجی رحم، مثانه، روده و حتی در موارد نادر، نواحی دورتری مثل دیافراگم یا ریه‌ها باشند. این بافت‌ها نیز مانند اندومتر رحم به هورمون‌های سیکل قاعدگی (مخصوصاً استروژن) پاسخ می‌دهند. در طول سیکل ماهانه، این بافت‌ها متورم شده و در پایان سیکل دچار خونریزی می‌شوند. اما برخلاف بافت اندومتر داخل رحم که از طریق واژن دفع می‌شود، این خون و بافت در بدن باقی می‌ماند و نمی‌تواند تخلیه شود. تجمع این بافت و خون باعث التهاب، چسبندگی، ایجاد کیست (مثل کیست شکلاتی در تخمدان) و درد مزمن می‌شود. بعضی از زنان ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، در حالی‌که برخی دیگر دردهای بسیار شدید لگنی، قاعدگی‌های دردناک، درد هنگام رابطه جنسی، یا ناباروری را تجربه می‌کنند. آندومتریوز یک بیماری غیرسرطانی است، اما ماهیت مزمن و تاثیرگذار آن می‌تواند به‌طور جدی کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد. علت دقیق بروز این بیماری هنوز به‌طور کامل شناخته نشده، اما نظریاتی مانند بازگشت خون قاعدگی به داخل لگن (retrograde menstruation)، عوامل ژنتیکی، اختلالات ایمنی، و جابجایی سلول‌های اندومتر توسط جریان خون یا لنف مطرح شده‌اند.

انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟

درد لگن، به‌ویژه در دوره قاعدگی خونریزی‌های شدید یا طولانی‌مدت قاعدگی درد هنگام رابطه جنسی درد هنگام دفع ادرار یا مدفوع (مخصوصاً در دوران پریود) خستگی مزمن ناباروری یا مشکل در بارداری احتمال همراهی با سایر بیماری‌های درد مزمن (مانند فیبرومیالژیا یا سندرم روده تحریک‌پذیر)

روند پیشرفت طبیعی بیماری

در ابتدا ممکن است علائم خفیف یا نامشخص باشند. با گذشت زمان، شدت درد معمولاً بیشتر می‌شود و ممکن است گسترش بافت آندومتریوزی باعث افزایش مناطق درگیر و پیچیده‌تر شدن علائم گردد. بدون درمان، احتمال تشکیل چسبندگی و کیست‌های تخمدانی (Endometrioma) بالا می‌رود. ممکن است در برخی موارد با ورود به دوران یائسگی (به دلیل کاهش استروژن) علائم فروکش کنند. درمان شامل کنترل علائم است نه درمان کامل؛ بنابراین پیگیری مداوم ضروری است.

تغییرات در مکانیزم بدن

افزایش التهاب مزمن: به دلیل پاسخ ایمنی بدن به بافت غیرعادی اختلال در پاسخ ایمنی طبیعی: سلول‌های ایمنی ممکن است توانایی حذف بافت غیرطبیعی را از دست بدهند ایجاد چسبندگی و بافت اسکار: در نواحی لگنی تغییرات در عملکرد تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ: می‌تواند مانع باروری شود حساس شدن سیستم عصبی به درد: به مرور آستانه درد کاهش می‌یابد و درد مزمن تشدید می‌شود

مشکلاتی که میتواند ایجاد کند

ناباروری: حدود ۳۰-۵۰٪ زنان مبتلا ممکن است برای بارداری مشکل داشته باشند درد مزمن لگنی: تأثیر منفی بر کیفیت زندگی افسردگی و اضطراب: به دلیل درد مزمن، ناباروری یا اختلال در روابط زناشویی کیست‌های تخمدانی (Endometrioma): که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند انسداد روده یا مجاری ادراری: در موارد شدید و نادر تأثیر بر عملکرد شغلی و اجتماعی: به دلیل ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره

دارو ها

ناپروکسن

ناپروکسن یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای درمان دردهای عضلانی، آرتریت، دردهای قاعدگی، تب و التهاب کاربرد دارد. عملکرد آن از طریق مهار تولید پروستاگلاندین‌ها است.

ایبوپروفن

ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش درد، تب و التهاب به‌کار می‌رود. در درمان سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، آرتریت و تب ناشی از عفونت‌ها بسیار کاربرد دارد.

قرص‌های ضدبارداری

داروهای غیر استروئیدی ضدالتهاب