کمردرد
توضیحات
کمردرد (به انگلیسی: Low Back Pain) مشکل و شکایت شایعی است که بسیاری از افراد در طول زندگی با آن روبرو میشوند. آمار نشان میدهد که ۸۰٪ از افراد در دوران زندگی خود حداقل یک مرتبه به علت کمردرد به پزشک مراجعه کردهاند. اگرچه علت کمردرد در بسیاری از بیماران از طریق شکایت بیمار، آزمونهای بالینی و آزمایشگاهی و همچنین بخش تصویر برداری پزشکی قابل شناسایی است، ولی به دلیل شایع بودن دردهای ناحیه کمر و عوامل مختلفی که در ایجاد آن نقش دارند، تشخیص علت اصلی به وجود آورنده کمردرد مشکل است. در ستون فقرات، در صورت ضایعه و درگیر شدن عناصر حساس به درد مانند ماهیچهها و تاندون آنها، رباطها، فاسیا، مفاصل بین مهرهای پشتی (مفاصل فاست یا آپوفیزیال)، اعصاب نخاعی و ریشههای آنها، عروق خونی و طناب نخاعی به هر دلیلی، احتمال ایجاد درد وجود دارد که ممکن است در همان ناحیه یا نقاط دورتری به شکل دردهای تیرکشنده احساس گردند. نظریههای مختلفی در رابطه با علل بروز کمر درد وجود دارد. کمر درد از نظر متخصصین به دو دسته کمر درد حاد (این وضعیت ۴ تا ۱۲ هفته طول میکشد و با درمانهای غیر جراحی برطرف میشود) و کمر درد مزمن (در کمر درد مزمن، پس از درمان اولیه، درد تا سه ماه یا بیشتر طول میکشد) تقسیم میشود.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
درد ممکن است حاد یا مزمن، ثابت یا متناوب باشد و میتواند موضعی باقی بماند یا در امتداد ستون فقرات یا پایین پاها منتشر شود. ممکن است با فعالیت بدتر شود و با استراحت بهبود یابد، یا ممکن است تحت تأثیر هیچ کدام قرار نگیرد. شروع، محل و توزیع درد، همراه با پاسخ آن به فعالیت و استراحت، سرنخ های مهمی در مورد علت زمینه ای ارائه می دهد. کمردرد درونی ممکن است ناشی از اسپاسم عضلانی، تحریک ریشه عصبی یا شکستگی باشد و اغلب در ناحیه کمر یا لومبوساکرال رخ میدهد. علاوه بر این، کمردرد ممکن است از نواحی دیگر ارجاع داده شود که نشان دهنده شرایط جدی بالقوه مانند زخم سوراخ شده یا آنوریسم آئورت شکمی در حال تشریح است.
روند پیشرفت طبیعی بیماری
می تواند با فعالیت هایی مانند خم شدن، خم شدن، بلند کردن یا ورزش تشدید شود و ممکن است با استراحت بهبود یابد. کمردرد درونی ناشی از اسپاسم عضلانی، تحریک ریشه عصب، یا شکستگی، عمدتاً در ناحیه کمر یا لومبوساکرال است. علاوه بر این، کمردرد ممکن است به دلیل مشکلات شکم یا پهلو باشد که نشان دهنده شرایط جدی بالقوه مانند زخم های سوراخ شده یا تشریح آنوریسم های آئورت شکمی است. اگر علل تهدید کننده زندگی رد شود، شرح حال کامل و معاینه فیزیکی برای تعیین علت زمینه ای و راهنمایی درمان ضروری است. این پیشرفت می تواند به طور قابل توجهی بر اساس فرد و شرایط زمینه ای درگیر متفاوت باشد.
تغییرات در مکانیزم بدن
-اسپاسم عضلانی: بدن ممکن است با سفت کردن عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده به درد پاسخ دهد که منجر به اسپاسم و ناراحتی بیشتر شود. این اغلب در معاینه فیزیکی هنگام لمس برای اسپاسم عضلانی مشخص می شود. -تحرک تغییر یافته: بیماران ممکن است دامنه حرکتی خود را در ستون فقرات و نواحی اطراف آن کاهش دهند که بر توانایی آنها در خم شدن، چرخش یا انجام فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد. -تغییرات عصبی: بسته به علت کمردرد، ممکن است علائم عصبی مانند ضعف، بی حسی یا تغییر در رفلکس ها وجود داشته باشد که نشان دهنده تحریک یا آسیب احتمالی ریشه عصبی است. -تنظیمات وضعیتی: بیماران ممکن است وضعیت های جبرانی را برای کاهش درد اتخاذ کنند که در طول زمان می تواند منجر به مشکلات اسکلتی- عضلانی بیشتر شود. -پاسخ درد: پاسخ درد بدن می تواند منجر به افزایش حساسیت در ناحیه آسیب دیده شود و حتی لمس سبک را نیز دردناک کند (هیپرآلژزی). -تاثیر روانی: کمردرد مزمن می تواند منجر به تغییرات روانی از جمله اضطراب و افسردگی شود که می تواند درک درد را بیشتر تشدید کند.
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
-از دست دادن کار: کمردرد دومین دلیل اصلی از دست دادن زمان کار است که بر بهره وری و ثبات مالی تأثیر می گذارد. -محدودیت های فیزیکی: بیماران ممکن است در انجام فعالیت های روزانه مانند خم شدن، بلند کردن یا ورزش با مشکل مواجه شوند که می تواند منجر به سبک زندگی بی تحرک شود. -تاثیر عاطفی: کمردرد مزمن می تواند به احساس ناامیدی، اضطراب و افسردگی کمک کند و بر سلامت روان تأثیر بگذارد. -انزوای اجتماعی: بیماران ممکن است به دلیل درد از فعالیت های اجتماعی کناره گیری کنند که منجر به احساس تنهایی و انزوا می شود. -افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی: درمان مداوم و مدیریت کمردرد می تواند منجر به هزینه های پزشکی قابل توجهی از جمله داروها، فیزیوتراپی و احتمالاً جراحی شود. -اختلالات خواب: درد می تواند کیفیت خواب را مختل کند و منجر به خستگی و کاهش رفاه کلی شود. -خطر آسیب بیشتر: بیماران مبتلا به کمردرد ممکن است حرکات خود را برای جلوگیری از درد تغییر دهند که می تواند منجر به آسیب های جبرانی در سایر نواحی بدن شود.
علائم
شدت یافتن درد با بلند کردن اجسام و خم شدن
بدتر شدن درد در زمان استراحت، نشستن یا ایستادن
دردی که میآید و میرود
خشکی در صبح و زمان برخاستن از خواب و کاهش کمردرد با فعالیت
دردی که از کمر تا باسن، پاها و رانها کشیده میشود
بی حسی، ضعف یا گزگز در پا
درد مداوم و متناوب
تب
کسالت
تغییر در عادات روده