تب

دُمَل یا آبسه (به انگلیسی: Abscess) به جمع شدن چرک در جایی از بافت گفته می‌شود.علائم و نشانه‌های دمل شامل مواردی همچون قرمزی، درد، گرمی و ورم می‌شود. این ورم را هرگاه فشار دهیم، به نظر می‌رسد که درون آن از مایعی پر شده‌است. منطقهٔ قرمز شده اغلب فراتر از ورم نیز می‌رود. کفگیرک‌ها یا کورک‌ها انواعی از دمل هستند که اغلب دارای فولیکول مو می‌باشند و این مورد در نوع دمل بزرگ اندازهٔ بزرگ‌تری دارد. دمل‌ها معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی به وجود می‌آیند. اغلب باکتری‌های مختلفی در یک عفونت درگیر هستند. در ایالات متحده و بسیاری از نقاط دنیا، معمول‌ترین باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین است. در مواردی به ندرت پیش می‌آید که انگل نیز باعث دمل می‌شود و این امر بیشتر در کشورهای در حال توسعه معمول است. دمل پوستی معمولاً با شکل ظاهر آن تشخیص داده می‌شود و بعد با برش و بازکردن آن تأیید می‌شود. در مواردی که تشخیص چندان واضح نیست، می‌توان از تصویربرداری فراصوت استفاده کرد. در دمل‌های به وجود آمده اطراف مقعد، لازم است سی‌تی اسکن صورت گیرد تا میزان عمق عفونت شناسایی شود. درمان استاندارد بسیاری از دمل‌های بافت نرم یا پوستی با برش آن برای بازکردن و خشک شدن انجام می‌شود. استفاده از آنتی‌بیوتیک برای این نوع دمل در افرادی که سالم هستند و به غیر از دمل مشکل دیگری ندارند، به نظر تأثیری ندارد. شواهد اندکی وجود دارد که می‌گویند حفرهٔ ایجاد شده بعد از خشک شدن دمل را نباید با گاز پانسمان بست. درست بعد از خشک شدن دمل، اگر به جای این که آن را باز بگذاریم، آن را ببندیم احتمال بهبودی افزایش می‌یابد، بدون این که خطر بازگشت دمل وجود داشته باشد. اغلب استفاده از سوزن سرنگ برای کشیدن چرک به بیرون کافی نیست. دمل‌های پوستی مشکلی رایج هستند و در سال‌های اخیر رایج‌تر نیز شده‌اند. عوامل خطر شامل استفاده از تزریق دارو به صورت درون‌وریدی می‌شود که نرخ افراد گزارش شده در این مورد تا ۶۵ درصد بوده‌است. در سال ۲۰۰۵، در ایالات متحده، ۳٫۲ میلیون نفر برای مشکل دمل به بخش اورژانس بیمارستان‌ها مراجعه کردند. در استرالیا حدود ۱۳ هزار نفر به خاطر این بیماری در سال ۲۰۰۸ در بیمارستان بستری شدند.

آبله‌مُرغان (به انگلیسی: Chickenpox)، یک بیماری عفونی خفیف و بسیار واگیردار است. این بیماری که در کودکان شایع‌تر است، در پی عفونت اولیهٔ ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود. آبله‌مرغان منجر به ایجاد بثورات پوستی و تاول‌های کوچک و خارش‌دار شده که در نهایت، پوسته‌پوسته می‌شوند. این تاول‌ها معمولاً از قفسه سینه، پشت و صورت آغاز می‌شوند. سپس به پوست سایر اندام‌ها گسترش می‌یابند. بثورات و سایر علائم مانند تب، خستگی و سردرد معمولاً پنج تا هفت روز طول می‌کشد. عوارض این بیماری ممکن است گاهی شامل ابتلا به سینه‌پهلو، التهاب مغز و عفونت‌های پوستی باکتریایی باشد. این بیماری، معمولاً در بزرگسالان، شدیدتر از کودکان است. آبله‌مرغان یک بیماری هوابرد است که از طریق سرفه و عطسه فرد مبتلا به‌راحتی از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند. دوره نهفتگی آن، ۱۰ تا ۲۱ روز است و پس از آن، بثورات، ظاهر می‌شوند. انتقال این بیماری به سایر افراد، از یک تا دو روز پیش از ظاهر شدن بثورات در فرد مبتلا تا زمانی که تمام ضایعات پوسته‌پوسته شوند، امکان‌پذیر است. ویروس همچنین ممکن است از طریق تماس با تاول‌ها منتشر شود. این بیماری معمولاً بر اساس علائم ظاهری بیمار، قابل تشخیص است. اما در موارد غیرمعمول می‌توان با انجام آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) از مایع تاول‌ها، ماهیت بیماری، تأیید شود. آبله‌مرغان معمولاً فقط یک بار در طول زندگی مبتلایان باعث بیماری می‌شود. البته ممکن است که عفونتی مجدد توسط این ویروس رخ دهد، اما عفونت مجدد، معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. از زمان معرفی واکسن آبله‌مرغان در سال ۱۹۹۵، تعداد موارد و عوارض ناشی از این بیماری به‌شدت کاهش یافته‌است. حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد از افراد واکسینه‌شده، از ابتلا به این بیماری یا بروز وضعیت حاد آن محافظت می‌کند. ایمن‌سازی روتین کودکان در بسیاری از کشورها توصیه می‌شود. درمان مبتلایان ممکن است شامل تجویز لوسیون کالامین برای کاهش خارش‌ها، کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها برای کاهش آسیب ناشی از خاراندن و استفاده از استامینوفن برای کمک به تب باشد. برای کسانی که در معرض خطر عوارض حاد این بیماری هستند، داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر توصیه می‌شود. آبله‌مرغان در تمام نقاط جهان رخ می‌دهد. در سال ۲۰۱۳، حدود ۱۴۰ میلیون مورد آبله‌مرغان و زونا در سراسر جهان، برآورد شد. از زمان ایمن‌سازی افراد، میزان ابتلا به آبله‌مرغان، در ایالات متحده نزدیک به ۹۰٪ کاهش یافته‌است. در سال ۲۰۱۵ آبله‌مرغان منجر به مرگ ۶٬۴۰۰ نفر در سراسر جهان شد که این تعداد، نسبت به ۸٬۹۰۰ مورد در سال ۱۹۹۰ کاهش یافته‌است. مرگ در حدود ۱ مورد از هر ۶۰٬۰۰۰ مورد اتفاق می‌افتد. این بیماری دارای واکسن میباشد که متاسفانه در برخی کشور ها همچون ایران هنوز وارد نشده و حتی در دستورکار نیز قرار نگرفته.

آبله، (به انگلیسی: smallpox) نوعی بیماری واگیر ویروسی حاد بود که عامل آن، ویروس واریولا متعلق به سردهٔ ارتوپاکس ویروس است. آخرین نمونهٔ طبیعی ویروس آبله در اکتبر ۱۹۷۷ تشخیص داده شد و سازمان جهانی بهداشت ریشه‌کن کردن بیماری را با انجام عمل پیش‌گیری آبله‌کوبی «از سطح زمین» در ۱۹۸۰ تأیید کرده و آن را به تنها بیماری انسانی ریشه کن شده تبدیل کرد. احتمال مرگ پس از ابتلا به بیماری حدود ۳۰ درصد بوده که این رقم در نوزادان حتی بالاتر هم بود. معمولاً کسانی که از این بیماری نجات پیدا می‌کردند زخم‌های پوستی زیادی را برای ادامه زندگی به همراه داشتند و حتی گاهی فرد دچار نابینایی می‌شد. علائم ابتدایی این ویروس شامل تب و استفراغ بود. به دنبال این علائم زخم‌هایی در دهان و روی پوست ایجاد می‌گردید. پس از چند روز این زخم‌های پوستی تبدیل به تاول‌های پر از مایع با مرکزی فرورفته می‌شدند. سپس این برجستگی‌ها پوسته پوسته شده و می‌افتادند و زخمی از خود به جای می‌گذاشتند. این بیماری بین افراد یا از طریق اشیا آلوده پخش می‌شد. پیشگیری این بیماری عمدتاً به کمک واکسن آبله میسر شد. پس از گسترش بیماری استفاده از داروهای ضد ویروس هم گاهی تأثیر گذار بودند اما چنین داروهایی تا زمانی که بیماری ریشه‌کن نشده بود، در دسترس نبودند. ویروس آبله در رگ‌های کوچک پوست، دهان و گلو جای‌گیری می‌کند. منشأ بیماری آبله نامعلوم بوده اما اولین شواهد این بیماری در مومیایی‌های مصری و مربوط به حدود ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد است. گمان می‌رود که آبله ۱۰،۰۰۰ سال پیش از میلاد در میان مردم پدید آمده باشد. شاید نخستین نشانهٔ پدیداری آبله جوش‌های چرکی یافت شده در بدن مومیایی شدهٔ رامسس پنجم، فرعون مصر، باشد. تا قبل از اینکه محمد بن زکریای رازی کتاب «الجدری و الحصبه» را بنویسد آبله با سرخک یکی گرفته می‌شد رازی در این کتاب که کهن‌ترین و مهم‌ترین کتابی است که پیرامون آبله و سرخک نوشته شده‌است، این دو بیماری را دو بیماری جداگانه دانسته به بیان تفاوت‌های ان دو پرداخت. در اروپای قرن هجدهم، تخمین زده می‌شود که سالانه ۴۰۰،۰۰۰ نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دادند و یک سوم از همه موارد نابینایی به دلیل آبله بود. گمان می‌رود که پیرامون ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون مرگ در سدهٔ بیستم از آبله برخاسته باشد. تا سال ۱۹۶۷، ۱۵ میلیون مورد در سال رخ می‌دهد. ازجملهٔ افراد برجسته‌ای که مبتلا به آبله بودند: ولفگانگ آمادئوس موتسارت، گاو نشسته، رامسس پنجم، هنری هشتم، ادوارد ششم، پتر دوم روسیه، جرج واشینگتن، اندرو جکسون. به نظر می‌رسد آبله کوبی در چین در حدود دهه ۱۵۰۰ آغاز شده‌است. اروپا این کار را در نیمه اول قرن هجدهم آغاز کرد. در سال ۱۷۹۶، ادوارد جنر واکسن مدرن آبله را معرفی کرد. در سال ۱۹۶۷، سازمان جهانی بهداشت تلاش خود را برای از بین بردن این بیماری بیشتر کرد. آبله یکی از دو بیماری عفونی است که ریشه کن شده‌است و دیگری در سال ۲۰۱۱ طاعون گاوی بود. اصطلاح آبله برای اولین بار در قرن شانزدهم در انگلستان برای تشخیص بیماری از سیفلیس استفاده شد که در آن زمان به عنوان «آبله بزرگ» شناخته می‌شد. نام‌های تاریخی دیگر این بیماری عبارتند از: آبله، هیولای خالدار و طاعون قرمز.

آپاندیسیت (به انگلیسی: Appendicitis) یا آویزآماس به التهاب ناگهانی آپاندیس گفته می‌شود. آپاندیس زائده‌ای کوچک و انگشتی‌شکل است که از رودهٔ بزرگ منشعب می‌شود. هر سال از هر ۵۰۰ نفر، یک نفر دچار آپاندیسیت می‌شود و این عمل شایع‌ترین عمل اورژانسی شکم است. این بیماری پیشگیری ندارد و در صورت بروز آپاندیسیت و تأخیر در تشخیص و جراحی به دلیل احتمال پارگی آپاندیس می‌تواند مرگبار باشد.

آرتریت تاکایاسو (به انگلیسی: Takayasu's_arteritis) یا سندرم قوس آئورت بیشتر رگ‌های بزرگ (عمدتاً آئورت و شاخه‌های آن و عروق اصلی ریه) را درگیر می‌کند. گاه از این بیماری با نام‌های گرانومالوتوز و یا بزرگی سلول یاد می‌شود تا ناهنجاری اصلی میکروسکپی (ضایعات ندولی کوچکی که در اطراف سلول‌های بزرگ خاصی در دیواره رگ به وجود میآید) توصیف شود . این بیماری در خانم های جوان بیشتر دیده میشود.

آرتریت روماتوئید (به انگلیسی: rheumatoid arthritis) یا روماتیسم مفصلی شایعترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماری‌های خود ایمنی مزمن محسوب می‌شود. شیوع جهانی آن حدود یک درصد گزارش شده‌است. زنان، سیگاری‌ها و افراد دارای سابقه خانوادگی مثبت بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. ناتوانی در این بیماری شایع و قابل توجه است. به گونه ای که در یک مطالعه همگروهی در آمریکا ۳۵٪ افراد مبتلا به آرتریت روماتویید بعد از ۱۰ سال دچار ناتوانی در انجام کار شده بودند. معیارهای تشخیصی آن درگیری حداقل یک مفصل همراه با تورم و درد است. احتمال تشخیص آرتریت روماتویید با افزایش تعداد مفاصل کوچک درگیر افزایش می‌یابد.

آرتریت ایدیوپاتیک جوانان که قبلاً به عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانان شناخته می شد، شایع ترین نوع آرتریت در کودکان زیر 16 سال است. این بیماری می تواند باعث درد مداوم، تورم و سفتی مفاصل شود. برخی از کودکان ممکن است علائم را تنها برای چند ماه تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر علائم را برای چندین سال دارند. برخی از انواع آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان می توانند عوارض جدی مانند مشکلات رشد، آسیب مفاصل و التهاب چشم ایجاد کنند. درمان بر کنترل درد و التهاب، بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب تمرکز دارد.

آسکاریازیس عفونت روده کوچک است که ناشی از آسکاریس لومبریکوئیدسکه یک گونه کرم گرد است. کرم های گرد نوعی کرم انگلی هستند. عفونت های ناشی از کرم های گرد نسبتاً شایع هستند. آسکاریازیس شایع ترین عفونت کرم گرد است. در باره ۱۰ درصد به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) کشورهای در حال توسعه به کرم های روده آلوده هستند. با این حال، عفونت کرم انگلی در ایالات متحده رایج نیست مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری. آسکاریازیس در مکان هایی که بهداشت مدرن ندارند شایع است. افراد از طریق غذا و آب ناسالم به این انگل مبتلا می شوند. عفونت معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند، اما تعداد زیاد کرم‌های گرد (هجوم‌های شدیدتر) می‌تواند منجر به مشکلاتی در ریه‌ها یا روده‌ها شود.

آسیت (ascites) به معنی آب آوردگی شکم یا تجمع مایع در ناحیه شکم است. این مشکل معمولا زمانی رخ می‌دهد که کبد به درستی کار نمی‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند که آسیت شکمی شایع‌ترین عارضه سیروز (اسکار کبد) است و حدود 60 درصد افراد مبتلا به سیروز را در عرض 10 سال پس از تشخیص بیماری تحت تاثیر قرار می‌دهد.

آفتاب سوختگی عارضه‌ای است که باعث التهاب، قرمزی و احساس درد و گرمای زیاد هنگام لمس ناحیه‌ای از پوست می‌شود. معمولاً ظرف چند ساعت پس از قرارگرفتن بیش‌از‌حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (اشعه UV) خورشید یا منابع مصنوعی مانند سولاریوم ظاهر می‌شود. بیشترین خطر بروز آفتاب سوختگی در هنگام ظهر است که خورشید مستقیماً بالای سر شما قرار دارد. در بعضی موارد، آفتاب سوختگی می‌تواند باعث تاول زدن پوست شود. اگرچه درمان‌های خانگی معمولاً می‌توانند علائم آفتاب سوختگی را تسکین دهند اما رفع کامل آن‌ها ممکن است چند روز طول بکشد. با محافظت مناسب از پوست خود می‌توانید از آفتاب سوختگی و عوارض مربوط به آن پیشگیری کنید. این مسئله به‌ویژه هنگامی‌که بیرون از منزل هستید، حتی در روزهای خنک یا ابری، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. باید بدانید که قرار گرفتن مکرر در معرض اشعه شدید ماوراء بنفش و آفتاب سوختگی‌های مداوم، خطر بروز سایر آسیب‌های پوستی مانند لکه‌های تیره، خشکی و چروک شدن پوست و حتی سرطان‌های پوستی مانند ملانوم را افزایش می‌دهد.

این بیماری موجب التهاب پوست به ویژه در ناحیه دست و پا می‌شود

آمبولی ریه یکی از انواع خطرناک بیماری های ریوی است. گاهی درنتیجه ایجاد لخته در سیاهرگ‌های عمقی یا در اثر شکستگی استخوان یا شرایطی مشابه، یک لخته خون یا چربی یا بافت یا حتی هوا وارد رگ‌ می‌شود. این لخته به سمت قلب و سپس به سمت ریه حرکت می‌کند و در سرخرگ‌های ریه جا خوش می‌کند. در اثر این اتفاق جریان خون ورودی به ریه مسدود می‌شود، میزان اکسیژن ریه‌ها پایین آمده و فشار خون در شریان‌های وریدی بالا می‌رود. اگر لخته‌ای در مجاری و رگ‌ها ایجاد شود و همان‌جا بماند، به آن جمع شدن خون در سیاهرگ یا ترومبوز thrombus می‌گویند. ترومبوز سیاهرگ عمقی می‌تواند منجر به آمبولی ریه شود. اما اگر لخته از دیواره رگ جدا شده و به سمت سایر اندام بدن حرکت کند، به آن آمبولوس embolus یا آمبولی گفته می‌شود. نوع نادری از این آمبولی به نام آمبولی ریه در بارداری وجود دارد. در این نوع آمبولی معمولاً در طول زایمان یا بلافاصله پس از تولد نوزاد روی می‌دهد. به این صورت که قسمتی از مایع آمنیوتیک اطراف جنین وارد جریان خون مادر شده و به سمت ریه‌ها حرکت می‌کند. در درمان آمبولی ریه، سرعت حرف اول را می‌زند. چراکه هرگونه تعلل در درمان، باعث آسیب به قلب یا ریه شده و حتی موجب مرگ ‌شود. با شناخت علائم آمبولی ریه و مراجعه زودهنگام به متخصص ریه می‌توان از عوارض جدی این بیمار جلوگیری کرد.

آمپیم عارضه‌ای است که بر فضای بین بیرونی‌ترین لایه ریه‌ها و لایه‌ای که دیواره قفسه سینه را لمس می‌کند و به فضای پلورال معروف است اثر می‌گذارد. این فضا به‌منظور کمک به ریه‌ها برای انبساط و انقباض وجود دارد. فضای پلورال به‌صورت طبیعی حاوی مقدار کمی مایع است. آمپیم زمانی رخ می‌دهد که در فضای پلورال مایع اضافی شروع به انباشت می‌کند. انواع مختلف باکتری به ایجاد مایع و چرک در فضای پلورال منجر می‌شوند. در اغلب موارد ذات‌الریه به آمپیم منجر می‌شود.

آمیبیاز به نوعی بیماری گوارشی گفته می شود که عامل ایجاد آن انتاموبیا هیستولیتیکا می باشد. انتقال بیماری مدفوعی دهانی است و بیشتر افراد آلوده شده بیماری واضحی ندارند. از جمله شایعترین علائم بیماری اسهال خونی و دل پیچه است.

آنسفالیت مغز (Encephalitis) یا التهاب بافت مغز یک عفونت نادر و جدی با علل احتمالی متعدد است. این بیماری ممکن است فقط علائم و نشانه‌های خفیف آنفولانزا مانند تب یا سردرد را ایجاد کند یا اصلا علائمی نداشته باشد. هم‌چنین ممکن است علائم شدیدی از جمله گیجی، تشنج، مشکلات حرکتی، بینایی و شنوایی و حتی کما ایجاد کند. ویروس‌ها علت بروز حدود ۷۰ درصد از موارد آنسفالیت مغزی هستند. در واقع التهاب در مغز به‌دلیل تلاش بدن برای مبارزه با ویروس رخ می‌دهد. در موارد نادر، باکتری‌ها، قارچ‌ها و کرم‌های انگلی می‌توانند باعث ابتلا به آن شوند. کودکان خردسال (سن یک سال و کمتر) و افراد مسن (۶۵ سال و بالاتر) حساس‌ترین رنج سنی ابتلا به این بیماری هستند. در برخی موارد، آنسفالیت می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد. تشخیص و درمان به‌موقع آن تحت نظر دکتر آنسفالیت بسیار مهم است، زیرا پیش‌بینی چگونگی تأثیر آنسفالیت بر هر فرد دشوار است.

آنفولانزا یا آنفلوآنزا (Influenza) یک بیماری شایع ویروسی است که معمولا از پاییز تا اوایل بهار رخ می‌دهد. شدت این بیماری در میان افراد مختلف متفاوت است، اما غالبا به عطسه، سرفه و خستگی منجر می‌شود. سویه‌­های مختلفی از ویروس این بیماری وجود دارد. هر سال محققان شایع‌ترین سویه‌های مربوط به آنفلوآنزا را مشخص می‌کنند تا از آن‌ها برای تهیه واکسن استفاده کنند. واکسن یکی از ساده­‌ترین و موثرترین راه­‌های پیشگیری از این بیماری مسری است.

اپیدیدیمیت التهاب اپیدیدیم است. اپیدیدیم یک لوله پیچ خورده است که در پشت بیضه قرار دارد و اسپرم را ذخیره و حمل می کند. وقتی این لوله متورم شود ، می تواند باعث درد و تورم در بیضه ها شود. اپیدیدیمیت بیماری است که مردان در هر سنی ممکن است به آن مبتلا شوند ، اما بیشتر در مردان بین سنین 14 تا 35 سال دیده می شود. اپیدیدیمیت اغلب در اثر عفونت باکتریایی، از جمله عفونتهای مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می شود.

اپی‌گلوتیت عفونت اپیگلوت و تهدیدکنندهٔ حیات است. اپیگلوت زبانه‌ٔ برگی‌شکل غضروفی است که جلوی نای را پوشانده و از ورود غذا، نوشیدنی و هر چیز دیگری که از گلو پایین می‌رود، در برابر مجرای تنفسی جلوگیری می‌کند. اپیگلوتیت وقتی بروز می‌کند که باکتری‌ها اپیگلوت و دیگر بافت‌های اطراف آن را عفونی کرده باشد و باعث شوند آنها به اندازه‌ای ورم کنند که مجرای هوا را مسدود و از تنفس جلوگیری ‌کنند.

اریتم‌ مولتی‌ به بیماری‌ التهابی‌ حاد پوست و غشاهای‌ مخاطی‌ (بافت‌های‌ نازک‌ و مرطوبی‌ که‌ حفرات‌ بدن‌ را می‌پوشانند) گفته می شود. در اکثر موارد، این‌ بیماری‌ خوش‌خیم‌ است‌ و خودبه‌خود محدود می‌شود، اما امکان‌ دارد بیماری تشدید یابد. نوع‌ شدید بیماری‌ با نام‌ نشانگان‌ استیونس‌ ـ جانسون‌ یا اریتم‌ مولتی‌فرم‌ شدید نیز شناخته‌ می‌شود. علت اریتم مولتی‌فرم یا قرمزشدگی چندشکل دقیقا شناخته نشده است اما احتمالاً به دنبال یک عفونت یا مصرف دارو کمپلکسهای ایمنی (به خصوص IgM) تشکیل می‌شود که در مویرگهای پوست و مخاط (به خصوص مخاط دهان) رسوب میکند.

این بیماری که در انگلیسی به آن «esophagitis» (ازوفاژیت) می‌گویند، یکی از انواع شایع بیماری های گوارشی است که باعث تحریک و ورم جداره‌های مری می‌شود. این التهاب ممکن است به بافت مری آسیب برساند. آسیب‌دیدگی مری با درد شدید و احساس فشار در قفسه سینه، و بلع دردناک شروع می‌شود. و اگر درمان مناسب و به‌ موقع انجام نشود به بیماری‌های معده، اختلال در بلع، زخم مری و اسکار مری تبدیل می‌شود.

استئومیلیت، عفونت استخوان و مغز استخوان است. در این بیماری هر یک از استخوانهای بدن ممکن است درگیر شود. در کودکان استخوان هایی که معمولا درگیر میشوند عبارتند از استخوان ران، درشت نی، استخوان بازو یا ساعد. در بزرگساالن استخوانهای لگن و ستون فقرات معمولًا درگیر میشوند. این بیماری در هر دو جنس و همه سنین دیده میشود، ولی در کودکان در دوره رشد سریع (۵ تا ۱۴ سالگی)، به خصوص در جنس مذکر شایعتر است.

استوماتیت (به انگلیسی: stomatitis) عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام‌) که دارای دو نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایع‌تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین ونسان ( نوعی عفونت باکتریایی گلو ) .استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد.

اسکوربوت (به فرانسوی: Scorbut) یا اِسکِروی بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث است. این ویتامین در سنتز و ساخت کلاژن نقش دارد. نام شیمیایی این ویتامین، اسید اسکوربیک، از ریشهٔ لاتین واژهٔ اسکوربوت، اسکوربوتوس (Scorbutus) گرفته شده‌است. در گذشته، در زبان فارسی، به این بیماری اسقربوط نیز گفته می‌شد که معرب کلمه لاتین است.. اسکوربوت موجب ظاهر شدن لکه‌هایی بر روی پوست، اسفنجی شدن لثه‌ها و خونریزی غشاهای مخاطی می‌شود. لکه‌ها بر روی ران‌ها و پاها بیش‌تر ظاهر می‌شوند. افراد مبتلا به اسکوربوت رنگ‌پریده و افسرده هستند، و ممکن است دچار فلجی یک یا چند عضو شوند. در اسکوربوت پیشرفته، زخم‌ها باز شده، چرک می‌کنند، دندانها می‌افتند، و سرانجام بیمار می‌میرد.این بیماری در گذشته در میان ملوانان که مدت‌هایی طولانی در سفر بودند و به میوه و سبزیجات دسترسی نداشتند بسیار شایع بود. اغلب جانوران دچار اسکوربوت نمی‌شوند، چرا که بدن آن‌ها قادر به ساخت ویتامین ث است. انسان و سایر نخستی‌سانان، خوکچه‌های هندی، و چند گونهٔ دیگر فاقد آنزیمی هستند که ساخت این ویتامین را ممکن می‌سازد و باید آن را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنند. ویتامین ث در بسیاری از بافت‌های گیاهی یافت می‌شود.مرکبات، گوجه، سیب‌زمینی، کلم و فلفل سبز منابعی سرشار از ویتامین ث هستند.

اسهال (Diarrhea) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های جهان است. این وضعیت می‌توان خفیف، موقت یا مزمن باشد و زندگی شما را با مشکل مواجه کند. تخمین زده می‌شود که در سراسر جهان، سالانه دو میلیارد بیماری اسهال رخ می‌دهد. همچنین، سالانه حدود ۱.۹ میلیون کودک زیر پنج سال (بیشتر در کشورهای درحال‌توسعه) بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. اسهال با مدفوع شل یا آبکی و غیرطبیعی شناخته می‌شود. بیشتر موارد اسهال آبکی، ناشی از باکتری، ویروس یا انگل است. اختلالات دستگاه گوارش می‌تواند باعث اسهال مزمن شود. درصورتی‌که مدفوع فرد به‌صورت مکرر دفع شود، امّا حالت طبیعی داشته باشد به آن اسهال نمی‌گویند.

اکتینومایکوز زمانی اتفاق می‌افتد که گونه‌های باکتری اکتینومایسس (Actinomyces) به دلیل آسیب بافتی در بدن پخش شوند. باکتری اکتینومایسس به عنوان فلور طبیعی در مخاط دهان، گلو، دستگاه گوارش، مجاری ادراری و در دستگاه تناسلی زنان وجود دارد. اما اگر از محیط معمول خود به سایر نقاط بدن پخش شوند، عفونت ایجاد کرده و خطرناک خواهند بود. انتشار این باکتری در بدن ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیفتد: بیماری آسیب بافتی به دلیل جراحت یا جراحی آسیب بافت داخلی بدن. به عنوان مثال آسیب مری در اثر استخوان ماهی پوسیدگی دندان یا بیماری لثه گاهی اوقات، عفونت ممکن است آنقدر شدید باشد که وارد استخوان و ماهیچه شود. مطالعات صورت گرفته نشان داده است که اکتینومایکوز مسری نیست. زیرا این باکتری‌ها نمی‌توانند خارج از بدن انسان زنده بمانند و عفونت‌ها معمولاً پس از آسیب بافت رخ می‌دهند. لازم به ذکر است که باکتری اکتینومایسس بی‌هوازی است. این بدان معنی است که در اعماق بافت‌های بدن زندگی می‌کند. جایی که سطح اکسیژن بسیار پایین است. به همین دلیل تشخیص این نوع عفونت باکتریایی می‌تواند سخت باشد.

کولیت با غشای کاذب (Pseudomembranous colitis) که به آن کولیت آنتی بیوتیکی نیز گفته می شود، عبارت از التهاب روده بزرگ همراه با رشد بیش از حد باکتری کلستریدیوم دیفیسیل است. رشد بیش از حد کلستریدیوم دیفیسیل اغلب به بستری شدن اخیر فرد در بیمارستان و درمان آنتی بیوتیکی وی مرتبط است. عفونت های کلستریدیوم دیفیسیل بیشتر در افراد بالای ۶۵ سال شایع است.

اندوکاردیت التهابی تهدیدکننده پوشش داخلی دریچه‌های قلب (آندوکاردیوم) است. این بیماری معمولا در اثر عفونت ایجاد می‌شود. باکتری‌ها، قارچ‌ها یا سایر میکروب‌های قسمت هایی از بدن، مانند دهان، از طریق جریان خون پخش شده، و به مناطق آسیب دیده قلب فرد متصل می‌شوند. اگر بیماری به سرعت درمان نشود، اندوکاردیت می‌تواند به دریچه‌های قلب آسیب برساند یا آن را از بین ببرد. درمان اندوکاردیت شامل داروها و گاهی اوقات جراحی است. افرادی که بیشتر در معرض خطر اندوکاردیت هستند، معمولاً دریچه‌های قلب آسیب دیده، دریچه‌های قلب مصنوعی یا مشکلات قلبی دیگری دارند.

انسفالوپاتی‌های اسفنجی شکل قابل انتقال دسته‌ای از انسفالوپاتی‌ها هستند که در آنها بافت مغز ابتدا به شکل حفره حفره (اسفنجی شکل) تحلیل می‌رود و سپس بیمار در اثر آن می‌میرد. انسفالوپاتی‌های اسفنجی شکل شامل: بیماری کروتزفلد جاکوب بیماری کورو جنون گاوی بیماری اسکرپی می‌باشد.

التهاب گوش یا عفونت گوش که به نام اوتیت (به انگلیسی: Otitis ) شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های شایع گوش است. شایع‌ترین نوع آن عفونت گوش داخلی به ویژه بخش حلزونی گوش می‌باشد.

اُورِیُون (به فرانسوی: Oreillons ) یا گوشک یا بناگوشک یا بناریشک یک بیماری ویروسی توسط ویروس اُورِیُون است که معمولاً کودکان را مبتلا می‌کند. تظاهر اصلی و عمده این بیماری التهاب غده بناگوشی است، ولی ممکن است این عفونت به غده‌های دیگر، مانند لوزالمعده، مغز، بیضه و تخمدان هم گسترش یابد. این بیماری یک عفونت واگیر است.

ایدز یک ویروس آسیب رسان به سیستم ایمنی بدن است، که سلول های CD4 که از نوع سلول های ایمنی دسته T هستند را تحت تاثیر قرار داده و از بین می برد. از بین بردن سلول های T فرد مبتلا، با گذشت زمان افزایش پیدا می کند و بدن فرد بیمار، مستعد ابتلا به انواع بیماری های از جمله، انواع سرطان ها، می شود. با کاهش تعداد سلول های CD4، سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود، به طور طبیعی در افراد بزرگسال تعداد CD4 معمولا از ۵۰۰ تا ۱۵۰۰، در یک میلی متر مکعب است، ولی فردی که ایدز مبتلا است این مقدار به زیر ۲۰۰ عدد می رسد.

ابولا یک ویروس نادر اما کشنده است که باعث تب، بدن درد و اسهال و گاهی خونریزی در داخل و خارج بدن می شود. همانطور که ویروس در بدن پخش می شود، به سیستم ایمنی و اندام ها آسیب می رساند. در نهایت باعث کاهش سطح سلول های لخته کننده خون می شود. این منجر به خونریزی شدید و غیرقابل کنترل می شود.

برونشیت یا نایژه‌آماس (به انگلیسی: bronchitis ) به التهاب نایژه‌ها در شش گفته می‌شود. این عارضه در اثر تورم نای یا نایژک‌ها بروز می‌کند و به علت عفونت توسط باکتری‌ها و ویروس‌ها یا در اثر تحریکاتی مانند هوای آلوده و سیگار کشیدن و همچنین مواجهات شغلی سیستم تنفس با فلز کادمیوم (به شکل مزمن) ایجاد می‌شود.

برونشیت مزمن، یک بیماری جدی تر و تحریک یا التهاب مداوم پوشش لوله های برونش است که اغلب به دلیل سیگار کشیدن است. برونشیت زمانی اتفاق می‌افتد که مجرا‌هایی که هوا را به ریه‌های شما می‌رسانند، به نام مجرا‌های برونش، ملتهب و متورم می‌شوند. در نهایت با سرفه و مخاط آزاردهنده مواجه می شوید.

برونکوپنومونی (به انگلیسی: Bronchopneumonia ) التهاب حاد نایژه و زیر مجموعه‌ای از سینه‌پهلو است که همراه با تکه‌های ملتهب در نزدیکی لوب‌های ریه است. این بیماری اغلب با سینه‌پهلوی لخته‌ای اشتباه می شود. اما در کارهای بالینی اعمال آن دشوار است. چنانکه الگوها اغلب با یکدیگر تداخل می‌کنند.

بلاستومایکوزیس (به انگلیسی: Blastomycosis ) نوعی بیماری قارچی بسیار نادر ولی خطرناک است. بلاستومایکوزیس معمولاً ابتدا پوست و ریه را درگیر می‌سازد. بلاستومایسس درماتیتیدیس، عامل ایجاد کننده بلاستومایکوزیس.

پانکراتیت حاد (acute pancreatitis) التهاب ناگهانی پانکراس است که می‌تواند به آسیب قلب، ریه‌ها و کلیه منجر شده و منجر به نارسایی آنها شود. پانکراتیت حاد معمولا به صورت درد قسمت فوقانی شکم که به پشت انتشار دارد، تظاهر پیدا می‌کند. با این حال، علت‌های مختلفی برای درد قسمت فوقانی شکم وجود دارد.

پروستاتیت یک بیماری عفونی در غده پروستات است که معمولاً با ادرار دردناک، درد در کشاله ران، ناحیه لگن و اندام تناسلی خود را نشان می‌دهد. در بیشتر موارد، ورود باکتری از راه مجاری ادراری، دلیل اصلی التهاب پروستات در نظر گرفته می‌شود.

پریتونیت (به انگلیسی: Peritonitis ) به معنی التهاب صفاق است. علل پریتونیت متفاوت است. پریتونیت می‌تواند اولیه (بدون علت قابل تشخیص) یا ثانویه (به دلایلی مانند تروما، جراحی یا آلودگی با محتویات روده) باشد. پریتونیت اولیه اغلب همراه با آسیت است.

پریکاردیت حاد یا آماس حاد پریکارد قلب (به انگلیسی:Acute Pericarditis) یکی از نشانگان بالینی در پزشکی است. پریکاردیت حاد ناشی از التهاب پرده پیراشامه که پیرامون قلب را فراگرفته است، می‌باشد. پیراشامه یا پریکارد بافت همبند کیسه مانند است که قلب و آغاز رگ‌های بزرگ را می‌پوشاند و ۵۰ میلی‌لیتر مایع سروزی در آن قرار دارد.

پلی آرتریت (Polyarteritis) به برخی از انواع التهاب عروقی (واسکولیت) گفته می‌شود که شریانهای با اندازه متوسط را درگیر می‌سازند . معمولاً درگیری عروق به دلیل واکنشهای ایمنی است . از معروفترین این واسکولیتها پلی آرتریت ندوزا است .

پلی‌آرتریت ندوزا (به انگلیسی: Polyarteritis nodosa ) یک واسکولیت سیستمیک هم در شریان‌های کوچک و هم در شریان‌های متوسط است. دیواره رگ‌های متعددی ("پلی" آرتریت) به شکل پراکنده در نقاط مختلف بدن درگیر می‌شوند.

پنوموکونیوز (Pneumoconiosis) گروهی از بیماری‌های تحدیدی ریوی ناشی از استنشاق غبارهای معدنی هستند (مانند آزبست، سیلیس و فلزاتی چون آهن و بریلیوم). استنشاق مداوم این ذرات در طی سال‌ها ممکن است باعث ایجاد مناطق کوچک التهابی و فیبروز در ریه گردد.

ذات الریه یا پنومونی، نوعی عفونت می باشد که منجر به التهاب کیسه های هوایی در یک یا هر دو ریه می گردد. به دنبال ابتلا به پنومونی، کیسه های هوایی با چرک یا مایع پر می گردند و منجر به ایجاد علائمی مانند سرفه و خلط پشت حلق، تب، لرز و تنگی نفس می شوند. ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها می توانند منجر به بروز پنومونی گردند.Bahman 30, 1401 AP

پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (به انگلیسی: Thrombotic thrombocytopenic purpura) گونه کمیاب اختلال انعقاد خون است که همراه با ایجاد لخته‌های خون بسیار ریز در رگ‌های کوچک تمام بدن است.[۱] علت اغلب موارد کمبود آنزیم ADAMTS13 در پلاسماست که یک متالوآنزیم است.

پیتریازیس روزه‌آ (Pityriasis rosea) یا جوش پولکی بیماری پوستی شایعی است که معمولاً به صورت جوش‌های قرمز کژنه‌ای (پَچی) در بالغین جوان رخ می‌دهد (بخصوص در ناحیه شکم و قفسه سینه). روزه‌آ بیماری خوش‌خیم و خودبهبودیابنده‌ای است و نهایتاً ۱۲ هفته طول می‌کشد.

پیلونفریت (به انگلیسی: pyelonephritis) عفونت دستگاه توبولوانترستیشیال کلیه را معمولاً تحت عنوان پیلونفریت شناسایی می‌کنند. در این حالت التهاب باعث درگیری مجاری جمع‌کننده ادرار و پارانشیم کلیه می‌شود. همچنین یکی از علل ابتلا به هماچوری غیر گلومرولی می‌باشد.

تب خونریزی‌دهنده کریمه-کنگو (به انگلیسی: Crimean Congo Hemorrhagic Fever(CCHF) ) یک بیماری حاد تب‌دار و خون‌ریزی دهنده است که از طریق گزش کنه یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام و انسان آلوده منتقل می‌شود. این بیماری برای اولین بار در سال ۱۹۴۴ در کریمه اوکراین شرح داده شد و نام تب خون‌ریزی دهنده برای آن اعلام شد.

تب روماتیسمی حاد (به انگلیسی: Acute Rheumatic Fever ) یا (RF)، عارضه التهابی عفونت باکتریایی استرپتوکوک گروه آ بتا همولیتیک است که ممکن است ۲ تا ۶ هفته بعد از عفونت ایجاد شده و اعضای مهم بدن از جمله مفاصل، قلب، پوست و مغز را درگیر می‌سازد. علت ایجاد این بیماری وجود واکنش متقاطع میان آنتی‌بادی ضد باکتری با بدن فرد است.

بیماری تب مالت یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک انسان و دام* بوده و به‌شدت مسری است. مصرف شیر غیرپاستوریزه، گوشت خام یا نیمه‌خام و تماس نزدیک با ترشحات بدن حیوان مبتلا به بیماری، از دلایل اصلی انتقال این بیماری به انسان هستند. این بیماری با نام‌های بروسلوز، تب مدیترانه و تب ناخواسته نیز شناخته می‌شود.

تب مدیترانهای خانوادگی یک بیماری غیر عفونی ژنتیکی و التهابی است که با حملات راجعه تب همراه با درد شکمی و یا درد قفسه سینه و یا درد و التهاب مفصل مشخص میگردد.به طور کلی بیماری در مردمان ناحیه مدیترانه و خاورمیانه دیده میشود.

تولارمی (Tularemia) یا تب خرگوش (Rabbit fever)، بیماری ناشایع ناشی از فرانسیسلا تولارنسیس است. باکتری فرانسیسلا تولارنسیس (Francisella tularensis) کوکوباسیل کوچک، گرم منفی و دارای کپسول نازک پلی‌ساکاریدی است.

تیروییدیت یا سپردیس‌آماس بیماری است که در آن غده تیرویید ملتهب می‌شود. غده تیرویید یک عضو زاینده هورمون در قاعده گردن، کنار نای است. معمولاً افراد میان‌سال ۳۰ تا ۵۰ ساله از هر دو جنس را مبتلا می‌کند ولی در زنان شایع‌تر است.

تیفوس (به فرانسوی: Le typhus) یا تب مُحرِقَه یک بیماری حاد تب‌دار ناشی از یک باکتری (ریکتزیا) منتقله از بندپایان آلوده است. این بیماری دارای سرایت فرد به فرد نیست. این عفونت ممکن است پوست، دستگاه عصبی مرکزی، لولهٔ گوارش و عضلات را درگیر سازد.

حَصْبه، تیفوئید یا تب تیفوئید یک بیماری عفونی است که در اثر عفونت باکتری Salmonella enterica سویه تیفی ایجاد می‌شود. این بیماری واگیردار بوده و از طریق آب و غذای آلوده به مدفوع شخص بیمار گسترش می‌یابد.

بیماری شاگاس (Chagas disease) یک بیماری التهابی و عفونی است که توسط انگل Trypanosoma cruzi که در مدفوع تریاتومین (ردوئید) یافت می شود، به وجود می آید. بیماری شاگاس در آمریکای جنوبی ، آمریکای مرکزی و مکزیک که محل اصلی زندگی تریاتومین است، شایع تر از دیگر نقاط جهان است. البته موارد نادری از مبتلایان به بیماری شاگاس در جنوب ایالات متحده نیز یافت شده است. بیماری چاگاس همچنین به عنوان بیماری تریپانوزومیازیس آمریکایی نیز شناخته می شود. در صورت عدم درمان به موقع این بیماری، چاگاس می تواند منجر به بروز مشکلات جدی قلبی و گوارشی در فرد مبتلا شود. درمان بیماری چاگاس با هدف کشتن انگل در عفونت حاد و مدیریت علائم و نشانه ها در مراحل بعدی انجام خواهد گرفت. همچنین اقداماتی وجود دارد که خود فرد می تواند برای جلوگیری از عفونت از آن ها استفاده کند.

بیماری خراش گربه یا چنگ گربه (به انگلیسی: Cat-scratch disease ) از بیماری‌های منتقله از حیوانات به انسان است. انتقال بیماری در بیش از ۹۰ درصد موارد در اثر پنجه زدن و گاهی لیس زدن بچه گربه به بدن کودک است و گهگاه نیز توسط سگ‌ها یا خار و تراشه‌های چوب که با سگ و گربه در ارتباط بوده منتقل می‌شود.

اسهال خونی یا دیسانتری (Bloody Diarrhea- Dysentery) یک وضعیت بالقوه بحرانی است که در آن خون با مدفوع شل و آبکی مخلوط شده است. خون می­تواند از هر نقطه در طول دستگاه گوارش، از دهان گرفته تا مقعد، منشاء بگیرد. اسهال خونی اغلب نشانه خونریزی دستگاه گوارش به دلیل آسیب به سیستم یا بیماری است. رنگ اسهال خونی قرمز روشن یا قهوه­ای رنگ است و ممکن است به عنوان «هماتوشزی» نامیده شود. در حالی­که ملنا برای توصیف اسهال سیاه، قیری و بدبو استفاده می­شود. اسهال خونی می­تواند در همه گروه­های سنی و جمعیتی رخ دهد. بسته به علت، می­تواند برای مدت کوتاهی (حاد) باشد و زود متوقف شود. وضعیت گذرا در شریطی ایجاد می­شود که اسهال به دلیل عفونت دستگاه گوارش ایجاد شده باشد. اسهال خونی همچنین می­تواند مزمن شود، مانند زمانی که به دلیل بیماری التهابی روده باشد. اسهال به خصوص از نوع خونی باید در نوزادان و کودکان جدی گرفته شود. کم آبی بدن یکی از نگران کننده ترین عوارض اسهال در کودکان است. اسهال خفیف معمولاً باعث از دست دادن مایع قابل توجهی نمی­شود، اما اسهال متوسط یا شدید می تواند بدن را کم آب کند. کم آبی شدید خطرناک است و می تواند باعث تشنج، آسیب مغزی و حتی مرگ شود. از این گذشته از دست رفتن خون از بدن کودکان و نوزادان می تواند سبب کنخونی شدید، کم آبی، آسیب به کلیه و سایر عوارض جدی شود و حتما لازم است به وسیله دکتر اسهال بررسی شود.

دیفتِری (به فرانسوی: Diphtérie ) یا خُنّاق، یک بیماری حاد باکتریایی دستگاه تنفسی است. دیفتری بیماری عفونی بسیار واگیرداری است که باعث ایجاد غشایی کاذب در حلق و حنجره می‌شود. از عوارض آن گلودرد، ورم خوضیه؛ تب، سرفه، و گرفتگی صدا است و در صورت وخامت، ناراحتی‌های قلبی، کلیوی، و فلج دست و پا را موجب می‌شود.

دیورتیکول مکل شایع‌ترین آنومالی مادرزادی مجرای گوارش است. محل آن اغلب در ۶۰-۱۰۰ سانتی متری (۲فوت) دریچه ایلئوسکال بوده و معمولاً بدون علامت است. تنها ۲ درصد افراد مبتلا به این دیورتیکول در دوران کودکی دچار عوارض می‌شوند. گاهی از اوقات درد آن با آپاندیسیت تشخیص افتراقی دارد.

زونا یک بیماری ویروسی است که عامل مولد آن ویروس واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) است. نظریه رایج برای این بیماری به این صورت است که پس از ابتلا و بهبودی آبله‌مرغان این ویروس به صورت نهفته در سلول‌های عصبی واقع در گانگلیون خلفی نخاع باقی می‌ماند. تا زمانی که به علت یک عامل تحریکی یا نقص سیستم ایمنی دوباره فعال شود.

سارکوئیدوز (Sarcoidosis) یک بیماری با علت عصبی که در آن التهاب در گره‌های لنفاوی، ریه‌ها، کبد، چشم‌ها (شایع‌ترین آن یووئیت قدامی)، پوست و دیگر بافت‌ها رخ می‌دهد. واژه سارکوئیدوز به معنای «ناهنجاری گوشت‌مانند» است. در این بیماری، توده کوچکی از بافت غیرطبیعی گرانولوما در اندام‌های خاص بدن شکل می‌گیرد.

سارکوم (به انگلیسی: Sarcoma ) یا چنگار گوشتی به هر یک از گروه تومورهای بدخیم که سلول‌های با پایه مزودرم یا بافت همبندی (و هرنوع بافت با قابلیت جایگزینی به‌جای دیگر بافت‌ها) را هدف قرار دهد گفته می‌شود.

سالَک یا لیشمانیوز پوستی (به انگلیسی: Cutaneous leishmaniasis)، شایع‌ترین نوع بیماری پوستی لیشمانیاز است که بر اثر گزش جنس ماده نوعی پشه خاکی به انسان منتقل می‌شود. این بیماری واگیر دار است و عامل این بیماری انگلی به نام لیشمانیا است. سالک در کشورهای گرمسیری از جمله چین، سوریه، عربستان سعودی، عراق، ایران، فلسطین، قفقاز و جنوب‌شرقی روسیه، پاکستان، افغانستان و هند شایع است. سالانه ۱۹ هزار مورد ابتلا به سالک در ایران ثبت می‌شود که سه هزار مورد آن مربوط به استان فارس است. البته در بعضی از مواقع دو جوش در کنار هم می‌آیند و به اشتباه با بیماری سالک اشتباه گرفته می‌شود.

سرخجه یا ماسلز (Measles) نوعی بیماری ویروسی عفونی است که بیشتر در کودکان و نوجوانان و در موارد معدودی در بزرگسالان روی می‌دهد. علائم سرخک آلمانی شامل تب، سرماخوردگی، سرفه، خلط بینی، عطسه و یبوست هستند. بعد از چند روز، لکه‌های قرمزی روی پوست ظاهر می‌شوند که از صورت شروع شده و به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابند.

سقط جنین، به معنای پایان یافتن بارداری در هر مرحله‌ای است که زندگی نوزاد در جریان است، اگرچه غالباً به لحاظ فنی و تخصصی، خاتمه یافتن بارداری به واسطهٔ جراحی یا خارج کردن جنین یا رویان از رحم (قبل از آنکه قادر به ادامه حیات باشد) را سقط جنین می‌گویند.

سل یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ریوی است که اگر در زمان درستی تشخیص داده شود، قابل درمان است. این بیماری وسیله‌ی باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در بدن ایجاد می‌شود و اندام‌های مختلفی از جمله ریه‌ها را درگیر می‌کند. طبق آمارها در سال 2017 تقریباً 10 میلیون نفر در جهان به بیماری سل مبتلا بودند که البته درصد قابل توجهی از آن‌ها هم از این بیماری آگاه نبودند. طبق نظر کارشناسان این ویروس بزرگ‌ترین مقلد است و می‌تواند علائم سایر بیماری‌ها را تقلید کند و به بیانی خود را پشت سایر بیماری‌ها پنهان کند و در نهایت به فرد آسیب بزند.

سلولیت (به انگلیسی: Cellulitis ) نوعی عفونت باکتریایی است که پوست را درگیر می‌کند. این بیماری مخصوصاً غشاء میان‌پوستی و چربی زیرجلدی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم و نشانه‌های این بیماری شامل یک ناحیهٔ قرمز رنگ است که ظرف چند روز وسیع‌تر می‌شود. اطراف این محدودهٔ قرمز رنگ عموماً دارای لبه نیست و ممکن است پوست ورم کند.

سندرم استیونز جانسون نوعی اختلال نادر و جدی در پوست و غشاهای مخاطی است. سندرم استیونز جانسون نوعی اختلال نادر و جدی در پوست و غشاهای مخاطی است. این اختلال واکنش به یک دارو یا عفونت است و معمولا با علایمی شبیه به انفلوآنزا شروع شده و به دنبال آن بثورات قرمز یا مایل به بنفش ایجاد می شود که گسترش یافته و تاول می زند.

سندروم ژیلبرت نوعی اختلال ارثی است که روی آنزیم‌های کبد تاثیر می‌گذارد. این بیماری باعث افزایش بیلی‌روبین در خون می‌شود. ژن معیوب مربوط به این سندروم باید از هر دو والدین به فرزند برسد تا بیماری ایجاد شود. زردی پوست و سفیدی چشم از علائم اصلی سندروم گیلبرت است.

سندرم همولیتیک اورمیک (haemolytic uraemic syndrome; HUS) وضعیتی است که در آن ایجاد انسداد عروق خونی کوچک منجر به تخریب سلول‌های خونی و اختلال در عملکرد چندین ارگان، به ویژه کلیه‌ها می‌شود. این سندرم معمولا به دلیل عفونت‌ها، اغلب E. Coli ایجاد می‌شود، و ممکن است همراه با اسهال باشد.

بیماری سنگ کلیه (به انگلیسی: urolithiasis ) یا (به انگلیسی: Kidney stone disease )، جسم سختی است که از کانی‌های موجود در ادرار تشکیل می‌شود. سنگ کلیه به‌طور معمول در کلیه تشکیل می‌شود و از طریق جریان ادرار از بدن خارج می‌شود.

سنگ کیسه صفرا (به انگلیسی: cholelithiasis یا gallstone ) یعنی تشکیل سنگ در داخل کیسه صفرا که معمولاً به‌دلیل ته‌نشینی ترکیبات صفرا ایجاد می‌شود. کیسه صفرا عضوی در بخش تحتانی کبد است که صفرای ترشح شده از کبد در آن تجمع یافته هنگام نیاز از طریق مجرای صفراوی مشترک (CBD) به روده باریک ریخته می‌شود.

بیماری سوزاک (Gonorrhea) یک بیماری مقاربتی (STD) است که طی یک تماس جنسی محافظت نشده از فرد آلوده به شریک جنسی او منتقل می‌شود. عامل ایجاد این بیماری، یک باکتری به نام نایسریا گنوره‌آ است. این باکتری نواحی گرم و مرطوب بدن مانند مجرای ادرار، مقعد، واژن، گلو و چشم را آلوده می‌کند. پرهیز از روابط جنسی پر خطر و استفاده کردن از وسایل محافظتی مانند کاندوم امکان ابتلا را کاهش می‌دهد.

سیاه زخم یک بیماری نادر اما جدی است که توسط یک باکتری سازنده اسپور ، باسیلوس آنتراسیس ایجاد می شود. سیاه زخم به طور عمده دام و حیوانات وحشی را تحت تأثیر قرار می دهد. انسان می تواند از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با حیوانات بیمار آلوده شود.

سینوزیت به معنای التهاب یا تورم در بافت پوششی سینوس‌ها است. سینوس‌ها حفره‌هایی در جمجمه هستند. سینوس‌ها به طور معمول پر از هوا هستند، اما اگر مسیر تخلیه‌ی آنها مسدود شود، پر از مایع می‌شوند. وقتی این موضوع اتفاق‌می‌افتد، باکتری‌ها می‌توانند در حفره‌های سینوس رشد کرده و باعث ایجاد عفونت یا سینوزیت شوند.

شیستوزومیازیس (schistosomiasis) که به نام بیلارزیا (bilharzia) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری انگلی است که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری رایج است. تست‌های قابل انجام در بالین بیمار و تست‌های نواری معرف ادرار نسبت به تشخیص میکروسکوپی سریع‌تر و راحت‌تر استفاده می‌شوند.

شیگلوز (به انگلیسی: Shigellosis ) یا اسهال خونی باسیلی، از بیماری‌های باکتریایی روده است. شیگلوز نوعی کولیت التهابی عفونی است که به‌وسیله‌ی یکی از انواع شیگلا ایجاد می‌گردد.

فلج اطفال (نام علمی: Poliomyelitis)، نوعی بیماری حاد ویروسی است که دستگاه گوارش و در بعضی مواقع دستگاه عصبی مرکزی را درگیر می‌کند. این ویروس، نوعی ویروس نقص ایمنی است.

بیماری کرون (به انگلیسی: Crohn's disease ) یکی از بیماری‌های التهابی روده و غیرقابل درمان است که با التهاب دیواره روده مشخص می‌شود. سه سایت عمده از روده که دچار کرون می‌گردد. بیماری کرون یک بیماری مزمن بوده که قسمت‌های گوناگون دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد. با بیماری کرون، حساس، توده های شکمی سوسیس شکل معمولاً در ربع تحتانی راست و گاهی اوقات در ربع تحتانی چپ قابل لمس هستند. حملات کولیکی، درد ربع تحتانی سمت راست و اسهال شایع هستند. علائم و نشانه های مرتبط شامل تب، بی اشتهایی، کاهش وزن، صداهای روده بیش فعال، حالت تهوع، حساسیت به لمس شکمی همراه با محافظ و فیستول پری رکتوم، پوستی یا واژینال است

ویروس کرونا (نام علمی: Coronaviruses)، گروهی از ویروس‌ها متعلق به خانوادهٔ ویروسی کروناویریده هستند که از طریق ایجاد عفونت دستگاه تنفسی در پرندگان و پستانداران، ایجاد بیماری می‌کنند. این ویروس‌ها می‌توانند عامل ایجاد برخی از انواع سرماخوردگی معمولی تا عامل بیماری‌های شدیدتری همچون سارس، مرس و کووید ۱۹ باشند. کروناویروس‌ها در دههٔ ۱۹۶۰ کشف شدند و مطالعه بر روی آن‌ها به‌طور مداوم تا اواسط دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت. اندازهٔ ژنوم ویروس‌های کرونا از ۲۶ تا ۳۲ کیلوباز، متغیر است که از بزرگ‌ترین ژنوم‌ها در بین ژنوم تمام آران‌ای ویروس‌ها هستند. این ویروس‌ها به‌طور طبیعی در انسان‌ها و پستانداران و پرندگان شیوع پیدا می‌کنند، با این حال تاکنون میلیون‌ها کروناویروس منتقل شده به انسان، کشف شده‌است. آخرین نوع آن‌ها، کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ (SARS-CoV-2)، در دسامبر ۲۰۱۹ در شهر ووهان چین با همه‌گیری در انسان شیوع پیدا کرد. شیوع این کروناویروس پس از مدت کوتاهی تبدیل به دنیاگیری شد و تمام جهان را نگران کرد و تبدیل به یک بحران بین‌المللی شد.

کریپتوکوکوزیس بیماری قارچی مشترک بین انسان و پرندگان است که از طریق ورود قارچ کریپتوکوکوس نئوفورمنس (Cryptococcus neoformans)از بدن پرندگان (به خصوص کبوتر) به دستگاه تنفسی ما ایجاد می‌شود.

کُزاز یا تتانوس (به انگلیسی: tetanus) نوعی بیماری عفونی است که به سبب سم باکتری بی‌هوازی گرم مثبت کلوستریدیوم تتانی پدید می‌آید و با اسپاسم‌های دردناک متناوب ماهیچه‌های اسکلتی که معمولاً از آرواره شروع شده و به سایر نقاط بدن سرایت می‌کند، مشخص می‌شود. هر اسپاسم معمولاً تا چند دقیقه ادامه دارد و وقوع این اسپاسم‌ها به‌طور متناوب برای سه تا چهار هفته ادامه پیدا می‌کند. برخی از اسپاسم‌ها به قدری شدید هستند که گاهی باعث شکسته شدن استخوان‌ها و آسیب جدی به عضلات می‌شوند. سایر علائم این بیماری عبارت اند از تب، عرق‌کردن شدید، سردرد، دشواری در بلع غذا، افزایش ضربان قلب و افزایش فشار خون علائم بیماری معمولاً بین ۳ تا ۲۱ روز پس از آلودگی ظاهر می‌شوند. بهبود بیماری ممکن است ماه‌ها طول بکشد و حدود ۱۰درصد از موارد کزاز نیز منجر به مرگ بیمار می‌شوند. در بعضی منابع آمده‌است کزاز، باکتری کلوستریدیوم تتانی در گرد و غبار و کود و خاک‌ها به خصوص در خاک مزارع و باغچه‌ها و اصطبل‌ها و همچینین بزاق یافت می‌شود و از طریق زخم به بدن راه می‌یابد. بیماری کزاز مسری نیست و در همه نقاط جهان به خصوص در مناطق گرم و مرطوب شیوع دارد. در سال ۲۰۱۵ حدود ۲۰۹۰۰۰ نفر مبتلا به کزاز شدند و حدود ۵۹۰۰۰ نفر در جهان به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست داده‌اند. برای نخستین بار در تاریخ بقراط در سدهٔ پنجم پیش از میلاد این بیماری را توصیف کرده‌است اما علت این بیماری را دانشمندان دانشگاه تورین اولین بار در سال ۱۸۸۴ تشخیص دادند. واکسن کزاز در سال ۱۹۲۴ ساخته شد.

کوله‌سیستیت (به انگلیسی: Cholecystitis) یعنی التهاب کیسه صفرا، این بیماری اغلب ناشی از سنگ کیسه صفرا (کله لیتیاز) می‌باشد. علائم بیماری به صورت کولیک صفراوی (درد به مدت ساعت‌ها در ربع فوقانی راست شکم که به پشت و شانه راست انتشار دارد) گاه همراه با تهوع و استفراغ است. گاهی درد به دنبال مصرف غذای چرب می‌باشد. ممکن است فردی سال‌ها سنگ کیسه صفرا داشته باشد ولی وارد مرحله حاد نشود. تنها ۲۵ درصد افراد دارای سنگ کیسه صفرا علائم کله سیستیت را تجربه می کنند. در کله سیستیت حاد ما درد شکمی شدید، تب و لرز، زردی، استفراغ و… داریم؛ که اغلب به علت انسداد مجرای کیستیک یا گردن کیسه صفرا توسط سنگ است ولی گاهی نیز سایر علل مانند تومورها موجب انسداد مجرا می‌شوند. البته کوله سیستیت بدون سنگ (Acalculous Cholecystitis) به صورت حاد در بیماران شدیداً بدحال و به صورت مزمن (CAC) نیز داریم. سنگ کیسه صفرا در این افراد بیشتر دیده می‌شود: خانم‌های بالای ۴۰ سال، چاقی، بارداری، کاهش وزن سریع، رژیم غذایی پرچرب و کم فیبر، کم‌خونی داسی شکل، سابقه خانوادگی بیماری کیسه صفرا سونوگرافی استاندارد طلایی جهت تایید تشخیص است. کلانژیوگرافی آندوسکوپیک پس رونده (ERCP) گاه در تشخیص و درمان سنگ های مجرای صفراوی مفید است.

کمردرد (به انگلیسی: Low Back Pain) مشکل و شکایت شایعی است که بسیاری از افراد در طول زندگی با آن روبرو می‌شوند. آمار نشان می‌دهد که ۸۰٪ از افراد در دوران زندگی خود حداقل یک مرتبه به علت کمردرد به پزشک مراجعه کرده‌اند. اگرچه علت کمردرد در بسیاری از بیماران از طریق شکایت بیمار، آزمونهای بالینی و آزمایشگاهی و همچنین بخش تصویر برداری پزشکی قابل شناسایی است، ولی به دلیل شایع بودن دردهای ناحیه کمر و عوامل مختلفی که در ایجاد آن نقش دارند، تشخیص علت اصلی به وجود آورنده کمردرد مشکل است. در ستون فقرات، در صورت ضایعه و درگیر شدن عناصر حساس به درد مانند ماهیچه‌ها و تاندون آنها، رباط‌ها، فاسیا، مفاصل بین مهره‌ای پشتی (مفاصل فاست یا آپوفیزیال)، اعصاب نخاعی و ریشه‌های آنها، عروق خونی و طناب نخاعی به هر دلیلی، احتمال ایجاد درد وجود دارد که ممکن است در همان ناحیه یا نقاط دورتری به شکل دردهای تیرکشنده احساس گردند. نظریه‌های مختلفی در رابطه با علل بروز کمر درد وجود دارد. کمر درد از نظر متخصصین به دو دسته کمر درد حاد (این وضعیت ۴ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد و با درمان‌های غیر جراحی برطرف می‌شود) و کمر درد مزمن (در کمر درد مزمن، پس از درمان اولیه، درد تا سه ماه یا بیشتر طول می‌کشد) تقسیم می‌شود.

کولیت زخمی به التهاب و خونریزی در روده بزرگ (کولون) اشاره دارد که می‌تواند ناشی از عفونت‌های باکتریایی، ویروسی، یا مشکلات دیگر باشد. این وضعیت ممکن است به شدت باعث خونریزی، اسهال، و سایر علائم گوارشی شود.

کیست پیلونیدال یا سینوس پیلونیدال (به انگلیسی: pilonidal cysts ) یک کیسه کوچک پوستی حاوی مو در قسمت پایین کمر است. این بیماری در جنگ جهانی دوم به نام بیماری رانندگان جیپ() معروف بود. این کیست به صورت یک منفذ پوستی کوچک نمایان شده و گاهی چیزی بیش از یک فرورفتگی حاوی چند موی پیچیده نیست.

بیماری لایم (به انگلیسی: Lyme disease ) نوعی عفونت اسپیروکتی چندسیستمی است. حداقل سه گونه از جنس بورلیا مانند بورلیا بورگدورفری عامل این بیماری هستند. این عوامل بوسیله نیش خانواده سخت‌کنه‌ها (Ixodidae) (نوعی کنه) منتقل می‌شوند. آهو و موش در چرخه این بیماری، با اهمیت هستند.

لوپوس منتشر یا لوپوس اریتماتوس سیستمیک (به انگلیسی: Systemic Lupus Erythematosus) در پزشکی با علامت اختصاری SLE گونه‌ای از انواع بیماری‌های خود ایمنی است که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگان‌ها و بافت‌های پیوندی خودی عمل کرده و به‌آن‌ها آسیب می‌رساند. زنان در مقابل این بیماری ده‌برابر بیشتر از مردان آسیب‌پذیرند. این بیماری اغلب پوست و چندین اندام داخلی را درگیر می‌کند و با وجود اتوآنتی بادی در خون همراه است. سیر بالینی لوپوس شامل دوره‌های فعالیت و بهبود است. لوپوس (Lupus) در زبان لاتین به معنی گرگ و اریتما (Erythema) در زبان یونانی به معنی سرخی است. این نام به‌دلیل شکل لکه سرخ بر پوست است که شبیه جای گازگرفتگی گرگ است.

مننژیت (نام علمی: Meningitis) یا سرسام (نام فارسی به معنی آماس سر) التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و به‌طور مشترک مننژ یا شامگان نامیده می‌شوند. این التهاب ممکن است عامل ویروسی، باکتریایی، یا سایر ریزاندامگان داشته باشد، و در موارد کمتری در اثر تجویز داروهای خاصی به وجود آید.

میوکاردیت (myocarditis) عبارت است از التهاب در میوکارد همراه با نکروز میوسلولار (myocellular necrosis). شواهد تجربی نشان می‌دهد که فعال شدن مکانیسم‌های خود-ایمنی به دنبال ابتلا به عفونت ویروسی، منجر به التهاب و نکروز در میوکارد می‌شود.

نارسایی برق‌آسای کبد (به انگلیسی: Fulminant hepatic failure ) یا نارسایی حاد کبد (Acute liver failure) به صورت شروع آنسفالوپاتی ظرف ۸ هفته از شروع بیماری حاد کبد در بیمار مبتلا به بیماری حاد کبد تعریف می‌شود.

بیماری ویپل(به انگلیسی: Whipple's disease ) بیماری نادری است که معمولاً مردان مسن را مبتلا می‌سازد. بیمار ممکن است تب، درد شکمی، استئاتوره همراه با کاهش وزن، لنفادنوپاتی و آرتریت داشته باشد. عامل آرتریت عفونت باکتری تروفریما ویپلی (Tropheryma whipplei) است.

هاری یک بیماری عفونی است که بر سیستم عصبی مرکزی در پستانداران اثر می‌گذارد. هاری از طریق بزاق دهان حیوان آلوده چند روز پیش از مرگش منتقل می‌شود. هاری از طریق خون، ادرار یا مدفوع یک حیوان مبتلا به هاری قابل‌انتقال نیست و از طریق هوا در محیط نیز منتشر نمی‌شود.

هپاتیت (به انگلیسی: Hepatitis ) به معنی التهاب در پارانشیم کبد است و به دلایل مختلفی می‌تواند ایجاد شود که بعضی از آن‌ها قابل سرایت هستند و برخی مسری نیستند. از عواملی که ایجاد هپاتیت می‌کنند می‌توان به افراط در مصرف الکل، اثر برخی داروها، آلودگی به باکتری و هم‌چنین ویروس اشاره نمود.

یرقان یا زردی (به انگلیسی: Icterus یا Jaundice ) به‌معنی تغییر رنگ و زرد شدن پوست، صلبیه و غشاهای مخاطی ناشی از بالا رفتن بیلی روبین خون است. بالا رفتن غلظت پلاسمایی بیلی روبین اغلب ناشی از بیماری‌های پیش‌کبدی، کبدی (مانند هپاتیت) و پس‌کبدی (مانند سنگ کیسهٔ صفرا) است.

انسداد روده یا ایلئوس (به انگلیسی: Ileus) ایلئوس اختلال در توانایی حرکتی طبیعی مواد غذایی در روده است. این بیماری بسیار جدی و خطرناک است.

انسداد شریان مزانتریک (Mesenteric artery occlusion) یک وضعیت جدی و تهدیدکننده حیات است که در آن یکی از شریان‌های اصلی که خون‌رسانی به روده‌ها را انجام می‌دهد، مسدود می‌شود. این انسداد باعث کاهش جریان خون به روده‌ها می‌شود که در صورت عدم درمان سریع، می‌تواند به آسیب بافتی و مرگ بافت روده منجر شود.

انسداد روده باریک (که به آن انسداد روده کوچک نیز گفته می‌شود) یک وضعیت پزشکی جدی است که در آن عبور محتویات از طریق روده باریک متوقف یا مسدود می‌شود. این وضعیت می‌تواند به علت عوامل مختلفی مانند چسبندگی‌های شکمی، فتق، تومور یا بیماری‌های التهابی روده ایجاد شود.

توکسیک مگاکولون (Toxic megacolon) یک وضعیت جدی و تهدیدکننده حیات است که معمولاً به عنوان عارضه‌ای از بیماری‌های التهابی روده مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون، یا عفونت‌های روده‌ای شدید مانند عفونت کلستریدیوم دیفیسیل (C. difficile) رخ می‌دهد. در این حالت، روده بزرگ (کولون) به طور غیرعادی متورم می‌شود و می‌تواند منجر به پارگی روده و عوارض خطرناک دیگر شود.

دیوِرتیکولیت (Diverticulitis) به التهاب در دیوِرتیکول‌های دیوارهٔ روده به خصوص رودهٔ بزرگ گفته می‌شود. هرچند به ندرت دیورتیکولیت در رودهٔ کوچک نیز مشاهده می‌شود.

سرطان کبد به نوعی از سرطان گفته می‌شود که در بافت‌های کبد شروع می‌شود. این بیماری می‌تواند از بافت‌های دیگر بدن به کبد منتقل شده و باعث بروز سرطان اولیه کبد (کارسینوم هپاتوسلولار) شود. این نوع سرطان معمولاً در افرادی که مشکلات کبدی مزمن مانند سیروز یا هپاتیت B یا C دارند، بیشتر دیده می‌شود.

کیست کاذب پانکراس، تجمع مایعی است که معمولاً حاوی آنزیم‌های گوارشی، خون و مواد نکروتیک است و در نتیجه پانکراتیت حاد یا مزمن ایجاد می‌شود. برخلاف کیست‌های واقعی، کیست‌های کاذب توسط یک دیواره فیبری احاطه شده‌اند که از بافت‌های ملتهب اطراف پانکراس تشکیل شده است، نه از پوشش سلولی. این کیست‌ها می‌توانند در اندازه‌های مختلف ظاهر شوند و برخی ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.

کارسینوم سلول کلیوی (RCC) نوعی سرطان کلیه است که از سلول‌های پوششی لوله‌های کلیه آغاز می‌شود. RCC شایع‌ترین نوع سرطان کلیه در بزرگسالان است و معمولاً در مراحل اولیه بدون علامت است، اما با پیشرفت بیماری، علائم آشکار می‌شوند. این نوع سرطان می‌تواند به سایر نقاط بدن متاستاز بدهد و باعث عوارض جدی شود.

سپلنومگالی به بزرگ شدن غیرطبیعی طحال اشاره دارد. طحال یک عضو مهم از سیستم لنفاوی است که در فیلتر کردن خون و مقابله با عفونت‌ها نقش دارد. اسپلنومگالی معمولاً نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای است و به خودی خود یک بیماری مستقل نیست. این وضعیت می‌تواند ناشی از عفونت‌ها، بیماری‌های کبدی، اختلالات خونی، سرطان‌ها و دیگر شرایط باشد.

بحران آدرنال، یک وضعیت اورژانسی است که به دلیل کاهش شدید سطح هورمون‌های آدرنالین و کورتیکوستروئیدها در بدن ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در افرادی که به اختلالات آدرنال مانند بیماری آدیسون (Addison's disease) مبتلا هستند یا تحت درمان با داروهای استروئیدی هستند، رخ می‌دهد. بحران آدرنال نیاز به درمان فوری دارد و می‌تواند زندگی را تهدید کند.

گاستریت التهاب یا تحریک غشاء مخاطی معده است که می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. این التهاب می‌تواند به صورت حاد یا مزمن باشد و ممکن است باعث ناراحتی و مشکلات گوارشی شود. گاستریت ممکن است به دلیل عفونت باکتریایی، مصرف داروهای خاص، الکل، استرس، یا مشکلات خودایمنی ایجاد شود.

آبسه کبدی، تجمع چرک در کبد است که معمولاً به دلیل عفونت‌ها یا التهاب در کبد ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند به علت عفونت‌های باکتریایی، انگل‌ها یا عوارض ناشی از بیماری‌های دیگر رخ دهد. آبسه کبدی ممکن است به صورت تک‌گانه یا متعدد باشد و نیاز به درمان فوری دارد.

آمیبیاز کبدی نوعی عفونت کبدی است که به دلیل انگل Entamoeba histolytica ایجاد می‌شود. این انگل به طور معمول در روده بزرگ زندگی می‌کند و ممکن است به کبد منتشر شود، جایی که می‌تواند باعث ایجاد آبسه‌های کبدی شود. آمیبیاز کبدی می‌تواند به عنوان یک عارضه از عفونت روده‌ای آمیبیاز ظاهر شود.

لیستریوز یک عفونت ناشی از باکتری Listeria monocytogenes است. این باکتری می‌تواند در محیط‌های مختلف از جمله خاک، آب و مواد غذایی یافت شود. عفونت لیستریوز به طور معمول از طریق مصرف مواد غذایی آلوده به این باکتری، به ویژه غذاهای خام یا نیم‌پز مانند محصولات گوشتی، لبنیات غیرپاستوریزه و سبزیجات آلوده، منتقل می‌شود.

عفونت نورویروس ناشی از ویروس نورویروس است که یکی از علل اصلی اسهال و استفراغ حاد در انسان‌ها است. این ویروس به راحتی از طریق تماس با مواد غذایی یا آب آلوده، و تماس با سطوح و افراد آلوده منتقل می‌شود.

بیماری التهابی لگن (PID) یک عفونت التهابی است که معمولاً به دلیل عفونت‌های باکتریایی در دستگاه تناسلی زنانه ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند شامل رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها باشد. PID معمولاً ناشی از عفونت‌های منتقل‌شونده از طریق رابطه جنسی (STIs) مانند کلامیدیا و گونوره است، اما می‌تواند به دلیل سایر عفونت‌های باکتریایی نیز ایجاد شود.

زخم معده پرفوره شده به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن زخم معده یا دوازدهه (اثنی‌عشر) به اندازه‌ای عمیق می‌شود که دیواره معده یا دوازدهه را سوراخ می‌کند. این سوراخ می‌تواند منجر به نشت محتویات معده به حفره شکم شده و به التهاب و عفونت درون شکم (پریتونیت) منجر شود.

درماتیت اکسفولیاتیو (Exfoliative Dermatitis) یک بیماری پوستی شدید و گسترده است که با پوسته‌پوسته شدن وسیع و التهاب در سطح وسیعی از پوست مشخص می‌شود. این بیماری می‌تواند به علت‌های مختلفی مانند واکنش به داروها، بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس، اگزما، یا عفونت‌ها ایجاد شود.

مسمومیت با تالیوم (Thallium Poisoning) به‌علت تماس یا مصرف تالیوم، یک فلز سنگین و سمی، ایجاد می‌شود. تالیوم می‌تواند از طریق آب، غذا، یا تماس با مواد شیمیایی آلوده وارد بدن شود. این مسمومیت می‌تواند به شدت بر سلامت تأثیر بگذارد و علائم متعددی ایجاد کند.

معمولاً در معاینه فیزیکی معمول، توده شکمی یک تورم موضعی در یک ربع شکمی است. به طور معمول، این علامت به صورت موذیانه ایجاد می شود و ممکن است نمایانگر یک اندام بزرگ شده، یک نئوپلاسم، یک آبسه، یک نقص عروقی یا یک توده مدفوع باشد. تشخیص توده شکمی از ساختار طبیعی نیاز به لمس ماهرانه دارد. گاهی اوقات، لمس باید با بیمار در موقعیت دیگری تکرار شود یا توسط معاینه کننده دوم برای تأیید یافته های اولیه انجام شود. توده شکمی قابل لمس یک علامت بالینی مهم است و معمولا نشان دهنده یک اختلال جدی - و شاید تهدید کننده زندگی است. حتما به متخصص مراجعه شود زیرا باید معلوم شود که توده دردناک است یا خیر؛ سابقه بیمار باید چک شود مخصوصا سوابق گوارشی: بررسی وجود علائم گوارشی مانند یبوست، اسهال، خونریزی مقعدی، مدفوع با رنگ غیر طبیعی و استفراغ؛ اگر بیمار زن است، بپرسید که آیا سیکل های قاعدگی او منظم است و اولین روز آخرین قاعدگی او چه زمانی بوده است؛ معاینه فیزیکی کامل باید انجام شود.

درد شکم معمولاً از یک اختلال گوارشی ( آپاندیسیت، کوله سیستیت، سیروز، گاستریت، انسداد روده، زخم معده و...)؛ ناشی می شود، اما می تواند ناشی از یک اختلال تولید مثل و دستگاه تناسلی ادراری (GU)(حاملگی خارج از رحم، بیماری التهابی لگن، کیست تخمدان، پروستاتیت، سنگ کلیه)؛ اسکلتی عضلانی یا عروقی (آنوریسم آئورت شکمی، ایسکمی شریان مزانتریک، بحران سلول های داسی شکل، نارسایی قلبی) باشد؛ و علل دیگر( سرطان شکم، ضربه به شکم، پریتونیت، پانکراتیت، برخی عفونت های گوارشی، آندومتریوز) ؛ مصرف مواد مخدر؛ یا مصرف سموم از دلایل دیگر بروز این بیماری هستند. مکانیسم هایی که باعث ایجاد درد شکم می شوند عبارتند از کشش دیواره روده، کشش در صفاق یا مزانتر، انقباض شدید روده ای، التهاب، ایسکمی، و تحریک عصب حسی. باید به پزشک متخصص مراجعه شود تا شرح حال گیری انجام شود؛ باید مشخص شود که درد ثابت است یا متناوب (درد مداوم و ثابت شکم حاکی از سوراخ شدن اندام، ایسکمی، التهاب یا خون در حفره صفاقی است. درد متناوب و گرفتگی شکم نشان می دهد که بیمار ممکن است دارای انسداد یک عضو توخالی باشد)؛ باید معلوم شود که سرفه، فعالیت، استفراغ، غذا خوردن، یا راه رفتن درد را بدتر یا تسکین می دهد؛ در مورد افزایش نفخ، یبوست، اسهال و تغییر در ثبات مدفوع، تکرر ادرار، رنگ و نوع ادرار باید سوال پرسیده شود.

سفتی شکم یا اسپاسم عضلانی شکم با محافظت غیر ارادی، با لمس تشخیص داده می شود که به تنش غیر طبیعی ماهیچه یا انعطاف ناپذیری شکم اشاره دارد. سفتی ممکن است ارادی یا غیرارادی باشد. سفتی ارادی نشان دهنده ترس یا عصبی بودن بیمار هنگام لمس است. سفتی غیر ارادی منعکس کننده تحریک یا التهاب صفاقی بالقوه تهدید کننده زندگی است. سفتی غیر ارادی معمولاً ناشی از اختلالات گوارشی است، اما ممکن است در نتیجه اختلالات ریوی و عروقی و اثرات سموم حشرات نیز ایجاد شود. معمولاً با تب ؛ حالت تهوع؛ استفراغ؛ و حساسیت، اتساع و درد شکم همراه است. باید به متخصص مراجعه شود زیرا ابتدا معاینه بالینی صورت میگیرد حتی اگر بیمار به نظر بیمار جدی نباشد یا علائم حیاتی غیرطبیعی قابل توجهی نداشته باشد، سفتی شکم نیاز به مداخلات اورژانسی دارد. اگر وضعیت بیمار اجازه دهد باید شرح حال گیری انجام شود و مشخص شود که سفتی شکم از چه زمانی شروع شده است؛ سفتی شکم موضعی است یا عمومی؛ در مورد عوامل تشدید کننده یا تسکین دهنده، مانند تغییر وضعیت، سرفه، استفراغ، حذف و راه رفتن پرسیده شود؛ حلقه روده و صداهای روده باید بررسی شوند؛ محل و شدت سفتی باید تعیین شود. تب، استفراغ، حساسیت ، اتساع و درد شکمی نشان دهنده تحریک یا التهاب صفاقی بالقوه تهدید کننده زندگی است.

آنوری که از نظر بالینی به عنوان خروجی ادرار کمتر از 100 میلی لیتر در 24 ساعت تعریف می شود، نشان دهنده انسداد مجاری ادراری یا نارسایی حاد کلیه به دلیل مکانیسم های مختلف است. خوشبختانه، آنوری نادر است. حتی با نارسایی کلیه، کلیه ها معمولاً روزانه حداقل 75 میلی لیتر ادرار تولید می کنند. از آنجا که برون ده ادرار به راحتی اندازه گیری می شود، آنوری به ندرت تشخیص داده نمی شود. با این حال، بدون درمان فوری، می تواند به سرعت باعث اورمی (وجود اوره در خون) و سایر عوارض احتباس ادرار شود.