احساس سردی بدن

کمبود هورمون‌های قشر غده فوق کلیوی (هیپوکورتیکوئیدی) باعث بیماری آدیسون (به انگلیسی: Addison diseases) می‌شود. به هورمونهای مترشحه از بخش قشری غده فوق کلیوی کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) گفته می‌شود. کورتیکواستروئیدها به دو گروه عمده مینرالوکورتیکوئیدها (mineralocorticoids) مانند آلدوسترون و گلوکوکورتیکوئیدها (glucocorticoids) مانند کورتیزول تقسیم‌بندی می‌شوند. مینرالوکورتیکوئیدها در تنظیم آب و الکترولیتها در بدن نقش دارند. گلوکوکورتیکوئیدها نقشهای مختلفی در بدن دارند از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنشهای ایمنی، تأثیر بر متابولیسم و افزایش قند خون. بیماری آدیسون بیماری نادری است که شیوع آن در مردان و زنان تقریباً برابر است. علایم بیماری ممکن است به آهستگی و در طی چند ماه تا چند سال بروز کنند و در هر سنی قابل مشاهده‌است. علت بیماری معمولاً عبارت است از تخریب تدریجی و پیش‌رونده غدد فوق‌کلیوی احتمالاً به دلیل خود ایمنی. البته نارسایی غدد فوق کلیوی ممکن است به دنبال بیماری‌های زیر نیز ایجاد شود: سل، سرطان، بیماریهای هیپوفیز و قطع ناگهانی مصرف کورتون.

انسداد شریان مزانتریک (Mesenteric artery occlusion) یک وضعیت جدی و تهدیدکننده حیات است که در آن یکی از شریان‌های اصلی که خون‌رسانی به روده‌ها را انجام می‌دهد، مسدود می‌شود. این انسداد باعث کاهش جریان خون به روده‌ها می‌شود که در صورت عدم درمان سریع، می‌تواند به آسیب بافتی و مرگ بافت روده منجر شود.

بحران آدرنال، یک وضعیت اورژانسی است که به دلیل کاهش شدید سطح هورمون‌های آدرنالین و کورتیکوستروئیدها در بدن ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در افرادی که به اختلالات آدرنال مانند بیماری آدیسون (Addison's disease) مبتلا هستند یا تحت درمان با داروهای استروئیدی هستند، رخ می‌دهد. بحران آدرنال نیاز به درمان فوری دارد و می‌تواند زندگی را تهدید کند.

نارسایی شریانی (Arterial Insufficiency) به وضعیتی اشاره دارد که در آن شریان‌ها نمی‌توانند خون کافی را به بافت‌ها و اندام‌های بدن برسانند. این مشکل اغلب به دلیل تنگی یا انسداد شریان‌ها به علت آترواسکلروز (تصلب شرایین) یا سایر مشکلات عروقی ایجاد می‌شود.