نبض تند

آمبولی ریه یکی از انواع خطرناک بیماری های ریوی است. گاهی درنتیجه ایجاد لخته در سیاهرگ‌های عمقی یا در اثر شکستگی استخوان یا شرایطی مشابه، یک لخته خون یا چربی یا بافت یا حتی هوا وارد رگ‌ می‌شود. این لخته به سمت قلب و سپس به سمت ریه حرکت می‌کند و در سرخرگ‌های ریه جا خوش می‌کند. در اثر این اتفاق جریان خون ورودی به ریه مسدود می‌شود، میزان اکسیژن ریه‌ها پایین آمده و فشار خون در شریان‌های وریدی بالا می‌رود. اگر لخته‌ای در مجاری و رگ‌ها ایجاد شود و همان‌جا بماند، به آن جمع شدن خون در سیاهرگ یا ترومبوز thrombus می‌گویند. ترومبوز سیاهرگ عمقی می‌تواند منجر به آمبولی ریه شود. اما اگر لخته از دیواره رگ جدا شده و به سمت سایر اندام بدن حرکت کند، به آن آمبولوس embolus یا آمبولی گفته می‌شود. نوع نادری از این آمبولی به نام آمبولی ریه در بارداری وجود دارد. در این نوع آمبولی معمولاً در طول زایمان یا بلافاصله پس از تولد نوزاد روی می‌دهد. به این صورت که قسمتی از مایع آمنیوتیک اطراف جنین وارد جریان خون مادر شده و به سمت ریه‌ها حرکت می‌کند. در درمان آمبولی ریه، سرعت حرف اول را می‌زند. چراکه هرگونه تعلل در درمان، باعث آسیب به قلب یا ریه شده و حتی موجب مرگ ‌شود. با شناخت علائم آمبولی ریه و مراجعه زودهنگام به متخصص ریه می‌توان از عوارض جدی این بیمار جلوگیری کرد.

فشار درون‌جمجمه‌ای (Intracranial Pressure - ICP) به فشار داخل جمجمه اشاره دارد. این فشار به دلیل تجمع مایعات، خون، یا بافت‌های مغزی درون جمجمه می‌تواند افزایش یابد. افزایش فشار درون‌جمجمه‌ای می‌تواند به دلیل آسیب‌های سر، تومورهای مغزی، یا اختلالات دیگر در سیستم عصبی مرکزی رخ دهد.

هیپرپلازی قشر فوق‌کلیوی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن غدد فوق‌کلیوی به طور غیر طبیعی بزرگ شده و تولید هورمون‌های قشر فوق‌کلیوی افزایش می‌یابد. این بیماری می‌تواند به صورت ارثی یا ناشی از اختلالات هورمونی باشد.