کاهش میل جنسی

اضطراب شایع ترین علامت روانپزشکی است و می تواند منجر به اختلال قابل توجهی شود. یک واکنش ذهنی به یک تهدید واقعی یا خیالی، اضطراب یک احساس غیر اختصاصی ناراحتی یا ترس است. ممکن است خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد. اضطراب خفیف ممکن است باعث ناراحتی جسمی یا روانی خفیف شود. اضطراب شدید ممکن است ناتوان کننده یا حتی تهدید کننده زندگی باشد. هر کس هر از گاهی اضطراب را تجربه می کند - این یک واکنش طبیعی به خطر واقعی است که بدن را (از طریق تحریک سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک) به اقدامات هدفمند سوق می دهد. همچنین یک پاسخ طبیعی به استرس فیزیکی و عاطفی است که تقریباً می تواند توسط هر بیماری ایجاد شود. علاوه بر این، اضطراب می تواند توسط بسیاری از عوامل غیر پاتولوژیک از جمله کمبود خواب، رژیم غذایی نامناسب و مصرف بیش از حد کافئین یا سایر محرک ها تسریع یا تشدید شود. با این حال، اضطراب بیش از حد و بی دلیل ممکن است نشان دهنده یک مشکل روانی زمینه ای باشد.

بی اشتهایی، کمبود اشتها در حضور نیاز فیزیولوژیکی به غذا، یکی از علائم شایع اختلالات گوارشی و غدد درون ریز است و مشخصه برخی از اختلالات روانی شدید مانند بی اشتهایی عصبی است. همچنین می تواند ناشی از عواملی مانند اضطراب، درد مزمن، بهداشت نامناسب دهان، افزایش دمای خون به دلیل هوای گرم یا تب، و تغییرات در طعم یا بویایی باشد که معمولاً با پیری همراه است. بی اشتهایی همچنین می تواند ناشی از درمان دارویی یا سوء مصرف باشد. بی اشتهایی کوتاه مدت به ندرت سلامتی را به خطر می اندازد، اما بی اشتهایی مزمن می تواند منجر به سوء تغذیه تهدید کننده زندگی شود.