آتاکسی
آتاکسی نوعی کنترل ضعیف عضلانی و عدم تعادل در برخی عضلات بدن است. آتاکسی نامی است که به گروهی از اختلالات پیش آمده در تعادل و هماهنگی در حرکت و گفتار، اطلاق میشود.
توضیحات
آتاکسی یک بیماری عصبی است که با ناهماهنگی و بی نظمی حرکات ارادی مشخص می شود. می توان آن را به آتاکسی مخچه ای (ناشی از بیماری مخچه) و آتاکسی حسی(ناشی از اختلال در حس عمقی) طبقه بندی کرد. علائم شامل اختلال در راه رفتن، مشکلات هماهنگی اندام و احتمالاً اختلالات گفتاری است. آتاکسی حاد ممکن است به علت سکتههای مغزی، خونریزیها یا تومورها به وجود آید، در حالی که آتاکسی مزمن میتواند پیشرونده باشد و با بیماریهای متابولیک یا دژنراتیو مرتبط باشد. بیماران ممکن است علائمی مانند تاب خوردن، مشکل در چرخش و راه رفتن ناپایدار را داشته باشند. اگر حرکات آتاکسیک به طور ناگهانی ایجاد شود که نشان دهنده افزایش بالقوه فشار داخل جمجمه است، مداخلات اورژانسی بسیار مهم است.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
بیمار مبتلا به آتاکسی باید انتظار داشته باشد که ناهماهنگی و بی نظمی حرکات ارادی را تجربه کند که ممکن است به صورت اختلالات راه رفتن، تنه، اندام و احتمالاً گفتار ظاهر شود. بسته به علت زمینهای، علائم ممکن است شامل سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ و تغییر در سطح هوشیاری باشد. همچنین ممکن است بیمار نیاز به انجام مطالعات آزمایشگاهی و تست های رادیولوژیک برای تعیین علت آتاکسی داشته باشد.ممکن است بیمار نیاز به عصا یا واکر داشته باشد. اعضای خانواده باید در تضمین یک محیط خانه امن مشارکت داشته باشند. اگر آتاکسی پیشرونده باشد، ممکن است مشاوره توصیه شود. شرح حال و معاینه فیزیکی و یک سری آزمایش های تشخیصی از جمله آزمایش هایی مانند رومبرگ برای تشخیص و تعیین بین انواع آتاکسی، ضروری است.
روند پیشرفت طبیعی بیماری
آتاکسی در دو نوع حاد و مزمن رخ می دهد. آتاکسی حاد ممکن است ناشی از شرایطی مانند سکته مغزی، خونریزی یا تومور بزرگ در حفره خلفی باشد که می تواند منجر به موقعیت های تهدید کننده زندگی شود. آتاکسی مزمن می تواند پیشرونده باشد و ممکن است از بیماری های حاد یا بیماری های عصبی متابولیک و دژنراتیو مزمن ناشی شود. علائم ممکن است شامل اختلالات راه رفتن، تنه، اندام و احتمالاً گفتار باشد که بسته به علت زمینهای آن متفاوت است.
تغییرات در مکانیزم بدن
-آتاکسی مخچه: این بیماری ناشی از بیماری مخچه و مسیرهای آن است که منجر به اختلالات راه رفتن، تنه، اندام و احتمالاً گفتار می شود. بیماران ممکن است تلو تلو بخورند یا لنگ بزنند، در چرخیدن مشکل داشته باشند و هنگامی که پاهایشان در کنار هم هستند تعادل خود را از دست بدهند. -آتاکسی حسی: به دلیل اختلال در حس موقعیت (حس عمقی) ناشی از وقفه در رشته های عصبی آورنده رخ می دهد. این بیماری باعث اختلالات راه رفتن می شود که در آن بیماران ممکن است پاهای خود را با پاهای خود بزنند و چشمان خود را روی زمین نگه دارند تا قدم های خود را تماشا کنند. -آتاکسی حاد: می تواند در نتیجه شرایطی مانند سکته مغزی، خونریزی یا تومورهای بزرگ ایجاد شود که منجر به موقعیت های تهدید کننده زندگی می شود که در آن مخچه ممکن است فتق کند و ساقه مغز را فشرده کند. علائم شامل استفراغ، سردرد و تغییر سطح هوشیاری است. -آتاکسی مزمن: این می تواند پیشرونده باشد و ممکن است ناشی از بیماری های متابولیک یا مزمن دژنراتیو عصبی باشد که بر کنترل و هماهنگی حرکتی در طول زمان تأثیر می گذارد.
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
-ناهماهنگی و بی نظمی حرکات: بیماران ممکن است در حرکات ارادی دچار مشکل شوند که بر توانایی آنها در راه رفتن، استفاده از اندام ها و انجام فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد. این می تواند منجر به عدم تعادل و افزایش خطر افتادن شود. -اختلالات راه رفتن: بیماران ممکن است راه رفتن گسترده و ناپایدار داشته باشند که راه رفتن بدون کمک را دشوار می کند. این می تواند تحرک و استقلال را محدود کند. -اختلالات گفتاری: آتاکسی می تواند منجر به مشکلات گفتاری شود، که به عنوان آتاکسی گفتار شناخته می شود، که در آن بیمار ممکن است آهسته صحبت کند و استرس نامنظم روی کلمات داشته باشد و بر ارتباطات تأثیر بگذارد. -آتاکسی تنه: این وضعیت می تواند از نشستن یا ایستادن بیماران بدون افتادن جلوگیری کند که به شدت بر توانایی آنها در حفظ وضعیت و ثبات تأثیر می گذارد. -تاثیر عاطفی و روانی: چالش های زندگی با آتاکسی می تواند به دلیل از دست دادن استقلال و نیاز به کمک در کارهای روزمره منجر به ناامیدی، اضطراب و افسردگی شود. -افزایش خطر آسیب: به دلیل مسائل تعادلی و مشکلات هماهنگی، بیماران در معرض خطر بیشتری برای تحمل صدمات ناشی از افتادن یا تصادف هستند. -انزوای اجتماعی: محدودیت های فیزیکی تحمیل شده توسط آتاکسی ممکن است به کاهش تعاملات اجتماعی و مشارکت در فعالیت های اجتماعی منجر شود و به احساس انزوا کمک کند.
علائم
اختلال هنگام حرکت
راه رفتن بدون تعادل
دشواری و نداشتن هماهنگی حرکات اندام
مشکل در گفتار
خستگی
دیس آرتری
لرزش استاتیک
نیستاگموس
گرفتگی عضلات
پارستزی
ضعف حرکتی یک طرفه یا دوطرفه
تغییر سطح هوشیاری
از دست دادن حس
سرگیجه
تهوع
استفراغ
مشکل در بلع
فلج چشمی
دارو ها
اوماولکسولون