بی ادراری (آنوری)
توضیحات
آنوری که از نظر بالینی به عنوان خروجی ادرار کمتر از 100 میلی لیتر در 24 ساعت تعریف می شود، نشان دهنده انسداد مجاری ادراری یا نارسایی حاد کلیه به دلیل مکانیسم های مختلف است. خوشبختانه، آنوری نادر است. حتی با نارسایی کلیه، کلیه ها معمولاً روزانه حداقل 75 میلی لیتر ادرار تولید می کنند. از آنجا که برون ده ادرار به راحتی اندازه گیری می شود، آنوری به ندرت تشخیص داده نمی شود. با این حال، بدون درمان فوری، می تواند به سرعت باعث اورمی (وجود اوره در خون) و سایر عوارض احتباس ادرار شود.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
پس از تشخیص آنوری، معاینه فیزیکی انجام میشود. باید مشخص شود آیا ادرار در حال وقوع است یا خیر. برای از بین بردن هرگونه انسداد مجاری ادراری تحتانی و بررسی باقیمانده ادرار، بیمار برای سوندگذاری آماده میشود. اگر بیش از 75 میلی لیتر ادرار جمع آوری شود، مشکوک به انسداد دستگاه ادراری تحتانی است. اگر کمتر از 75 میلی لیتر جمع آوری شود، مشکوک به اختلال عملکرد کلیوی یا انسداد بالاتر در دستگاه ادراری است. اگر کاتتریزاسیون نتواند جریان ادرار را شروع کند، بیمار را برای مطالعات تشخیصی - مانند سونوگرافی، سیستوسکوپی، پیلوگرافی رتروگراد و اسکن کلیه - آماده میکنند تا هر گونه انسداد بالاتر در دستگاه ادراری تشخیص داده شود. اگر این آزمایشات انسدادی را نشان داد، بیمار برای جراحی فوری برای رفع انسداد آماده میشود و یک لوله نفروستومی یا یورتروستومی را برای تخلیه ادرار وارد میکنند. اگر این آزمایش‌ها نتوانستند انسداد را آشکار کنند، بیمار را برای مطالعات بیشتر عملکرد کلیه آماده میکنند. علائم حیاتی و میزان دریافت و خروجی بیمار را به دقت کنترل و در ابتدا ادرار را برای بررسی ذخیره میکنند. مقدار مایعات روزانه به 600 میلی لیتر بیشتر از کل خروجی ادرار روز قبل محدود میشود. غذاها و آبمیوه های پر پتاسیم و سدیم را محدود میکنند و مطمئن میشوند که بیمار یک رژیم غذایی متعادل با سطح پروتئین کنترل شده دارد.
روند پیشرفت طبیعی بیماری
پیشرفت طبیعی آنوری معمولاً با تشخیص خروجی ادرار کمتر از 100 میلی لیتر در 24 ساعت شروع می شود که نشان دهنده انسداد مجاری ادراری یا نارسایی حاد کلیه است. اگر به موقع درمان نشود، آنوری می تواند منجر به عوارضی مانند اورمی و سایر مسائل مربوط به احتباس ادرار شود. مداخلات اورژانسی برای تعیین اینکه آیا ادرار در حال وقوع است یا خیر و برای از بین بردن هرگونه انسداد بالقوه بسیار مهم است. اگر خروجی ادرار کمتر از 75 میلی‌لیتر باشد، مشکوک به اختلال عملکرد کلیوی یا انسداد مجاری ادراری بالاتر است، در حالی که بیش از 75 میلی‌لیتر نشان‌دهنده انسداد دستگاه ادراری تحتانی است. بدون مداخله، وضعیت می تواند بدتر شود و منجر به عوارض شدید شود.
تغییرات در مکانیزم بدن
بدن ممکن است احتباس مایعات، عدم تعادل الکترولیت ها و افزایش فشار خون را به دلیل ناتوانی در دفع مواد زائد تجربه کند. علائم ممکن است شامل کسالت، حالت تهوع، استفراغ و تغییر در وضعیت ذهنی به دلیل تجمع سموم در جریان خون باشد. علاوه بر این، بیمار ممکن است علائم انسداد دستگاه ادراری تحتانی مانند اتساع و ناراحتی مثانه را نشان دهد. به طور کلی، تغییرات در مکانیسم های بدن در طول آنوری منعکس کننده یک وضعیت بحرانی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی برای جلوگیری از عوارض شدید دارد
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
اورمی: بدون درمان فوری، آنوری می تواند به سرعت باعث اورمی شود، که تجمع مواد زائد در خون به دلیل نارسایی کلیه است. این می تواند منجر به عوارض جدی شود. عوارض احتباس ادرار: احتباس ادرار می تواند منجر به عوارض مختلفی از جمله عفونت و آسیب به دستگاه ادراری شود. شک به انسداد: اگر خروجی ادرار کمتر از 75 میلی لیتر باشد، ممکن است نشان دهنده اختلال عملکرد کلیوی یا انسداد بالاتر در دستگاه ادراری باشد که تشخیص و درمان را پیچیده می کند. مداخلات اورژانسی: نیاز به سوندگذاری برای رفع هرگونه انسداد مجاری ادراری تحتانی می تواند برای بیمار ناراحت کننده باشد و ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای شدیدتر باشد. نظارت و محدودیت: بیماران ممکن است با نظارت دقیق علائم حیاتی، مصرف مایعات و محدودیت های غذایی مواجه شوند که می تواند سنگین باشد و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. تأثیر روانی: استرس و اضطراب مرتبط با شرایط و مدیریت آن می تواند منجر به مشکلات روانی برای بیمار شود.
علائم
خروجی ادرار کمتر از 100 میلی لیتر در 24 ساعت
انسداد مجاری ادراری
نارسایی کلیه
سوزش هنگام ادرار کردن
درد هنگام اجابت مزاج یا ادرار کردن
تکرر ادرار
شب ادراری
کاهش ادرار
تهوع
استفراغ
تب
ادرار کدر و بدبو
درد در قسمت تحتانی شکم
احساس پری در قسمت تحتانی شکم
احساس پری در کشاله ران
درد کشاله ران
