کیست کاذب پانکراس

توضیحات

کیست کاذب پانکراس، تجمع مایعی است که معمولاً حاوی آنزیم‌های گوارشی، خون و مواد نکروتیک است و در نتیجه پانکراتیت حاد یا مزمن ایجاد می‌شود. برخلاف کیست‌های واقعی، کیست‌های کاذب توسط یک دیواره فیبری احاطه شده‌اند که از بافت‌های ملتهب اطراف پانکراس تشکیل شده است، نه از پوشش سلولی. این کیست‌ها می‌توانند در اندازه‌های مختلف ظاهر شوند و برخی ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.

روند پیشرفت طبیعی بیماری

کیست کاذب پانکراس معمولاً چند هفته پس از پانکراتیت حاد یا آسیب به پانکراس شکل می‌گیرد. در بسیاری از موارد، این کیست‌ها بدون درمان خاصی برطرف می‌شوند. با این حال، کیست‌های بزرگتر ممکن است فشاری بر روی اعضای مجاور وارد کنند و باعث علائم دردناک شوند. در برخی موارد، کیست‌ها ممکن است پاره شوند یا عفونی شوند که منجر به عوارض جدی‌تر می‌شود.

تغییرات در مکانیزم بدن

در بیشتر موارد، کیست‌های کاذب پانکراس به مرور زمان و بدون مداخله درمانی خاصی برطرف می‌شوند. با این حال، کیست‌هایی که بزرگ، عفونی، یا باعث علائم شدید می‌شوند، ممکن است نیاز به تخلیه یا جراحی داشته باشند. درمان ممکن است شامل تخلیه از طریق پوست با هدایت تصویربرداری، آندوسکوپی یا جراحی باز باشد.

مشکلاتی که میتواند ایجاد کند

فشار بر روی اعضای مجاور: کیست‌های بزرگ ممکن است بر روی معده، روده یا سایر اعضای داخلی فشار وارد کنند و باعث درد، تهوع و مشکلات گوارشی شوند. عفونت کیست: کیست کاذب ممکن است عفونی شود که می‌تواند منجر به آبسه یا سپسیس شود. پارگی کیست: در صورت پارگی کیست، مایعات داخل آن می‌توانند به حفره شکمی نشت کنند و پریتونیت (التهاب صفاق) ایجاد کنند که یک وضعیت اورژانسی است. انسداد مجاری صفراوی یا پانکراس: در موارد نادر، کیست ممکن است باعث انسداد مجاری صفراوی یا پانکراس شود که می‌تواند منجر به یرقان (زردی) یا پانکراتیت حاد شود.