تحریکپذیری
توضیحات
یک حالت عاطفی انسان، به معنی کاهش آستانه تحمل یا مدیریت محرکها و موقعیت هایی است که معمولا جزئی یا قابل کنترل تلقی میشوند. در واقع، فرد تحریکپذیر، نمیتواند طوری که در زمان آرامش به اتفاقات اطراف خود پاسخ میدهد، عمل کند. به همین دلیل دچار پرخاشگری یا گریه ناگهانی میشود. محققان علت اصلی تحریک پذیری بالا را استرس، اضطراب یا قرار گرفتن در شرایط بحرانی و بیماری جسمی میدانند.
بیماری های مرتبط
میگرن
میگرن نوعی اختلال عصبی مزمن است که با حملات شدید سردرد مشخص میشود.
آلکالوز
آلکالوز متابولیک، بیماری است که وقتی خون بیش از حد قلیایی می شود، رخ می دهد. قلیایی درست نقطه مقابل اسیدی است. وقتی که تعادل اسیدی-قلیایی خون، کمی به سمت قلیایی متمایل شود ،بدن ما عملکرد بهتری دارد. آلکالوز زمانی رخ می دهد که بدن یکی از این موارد را داشته باشد: کاهش بیش از حد یون های هیدروژن تولید کننده اسید افزایش بیش از حد یون های بی کربنات تولید کننده قلیایی بسیاری از افراد هیچ علائمی از آلکالوز متابولیک را تجربه نمی کنند، بنابراین شاید ندانند که به آن مبتلا هستند. آلکالوز متابولیک یکی از چهار نوع اصلی آلکالوز است.
آمنوره
عدم وجود جریان قاعدگی، آمنوره را می توان به عنوان اولیه یا ثانویه طبقه بندی کرد. با آمنوره اولیه، قاعدگی قبل از 16 سالگی شروع نمی شود. در آمنوره ثانویه، در سن مناسب شروع می شود، اما بعداً در غیاب علل فیزیولوژیکی طبیعی مانند بارداری، شیردهی یا یائسگی، برای 3 ماه یا بیشتر متوقف می شود. آمنوره پاتولوژیک ناشی از عدم تخمک گذاری یا انسداد فیزیکی برای خروج قاعدگی، مانند پرده بکارت بدون سوراخ، تنگی دهانه رحم، یا چسبندگی داخل رحمی است. عدم تخمک گذاری ممکن است ناشی از عدم تعادل هورمونی، بیماری ناتوان کننده، استرس یا اختلالات عاطفی، ورزش شدید، سوءتغذیه، چاقی، یا ناهنجاری های آناتومیک، مانند عدم وجود مادرزادی رحم تخمدان باشد. آمنوره همچنین ممکن است ناشی از درمان های دارویی یا هورمونی باشد.
استوماتیت
استوماتیت (به انگلیسی: stomatitis) عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لبها، زبان و کام) که دارای دو نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایعتر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین ونسان ( نوعی عفونت باکتریایی گلو ) .استوماتیت ممکن است نشانهای از یک اختلال زمینهای جدیتر باشد.
اسکوروی
اسکوربوت (به فرانسوی: Scorbut) یا اِسکِروی بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث است. این ویتامین در سنتز و ساخت کلاژن نقش دارد. نام شیمیایی این ویتامین، اسید اسکوربیک، از ریشهٔ لاتین واژهٔ اسکوربوت، اسکوربوتوس (Scorbutus) گرفته شدهاست. در گذشته، در زبان فارسی، به این بیماری اسقربوط نیز گفته میشد که معرب کلمه لاتین است.. اسکوربوت موجب ظاهر شدن لکههایی بر روی پوست، اسفنجی شدن لثهها و خونریزی غشاهای مخاطی میشود. لکهها بر روی رانها و پاها بیشتر ظاهر میشوند. افراد مبتلا به اسکوربوت رنگپریده و افسرده هستند، و ممکن است دچار فلجی یک یا چند عضو شوند. در اسکوربوت پیشرفته، زخمها باز شده، چرک میکنند، دندانها میافتند، و سرانجام بیمار میمیرد.این بیماری در گذشته در میان ملوانان که مدتهایی طولانی در سفر بودند و به میوه و سبزیجات دسترسی نداشتند بسیار شایع بود. اغلب جانوران دچار اسکوربوت نمیشوند، چرا که بدن آنها قادر به ساخت ویتامین ث است. انسان و سایر نخستیسانان، خوکچههای هندی، و چند گونهٔ دیگر فاقد آنزیمی هستند که ساخت این ویتامین را ممکن میسازد و باید آن را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنند. ویتامین ث در بسیاری از بافتهای گیاهی یافت میشود.مرکبات، گوجه، سیبزمینی، کلم و فلفل سبز منابعی سرشار از ویتامین ث هستند.