نویان

تحریک‌پذیری

توضیحات

یک حالت عاطفی انسان، به معنی کاهش آستانه تحمل یا مدیریت محرک‌ها و موقعیت هایی است که معمولا جزئی یا قابل کنترل تلقی می‌شوند. در واقع، فرد تحریک‌پذیر، نمی‌تواند طوری که در زمان آرامش به اتفاقات اطراف خود پاسخ می‌دهد، عمل کند. به همین دلیل دچار پرخاشگری یا گریه ناگهانی می‌شود. محققان علت اصلی تحریک پذیری بالا را استرس، اضطراب یا قرار گرفتن در شرایط بحرانی و بیماری جسمی می‌دانند.

بیماری های مرتبط

میگرن

میگرن نوعی اختلال عصبی مزمن است که با حملات شدید سردرد مشخص می‌شود.

آلکالوز

آلکالوز متابولیک، بیماری است که وقتی خون بیش از حد قلیایی می شود، رخ می دهد. قلیایی درست نقطه مقابل اسیدی است. وقتی که تعادل اسیدی-قلیایی خون، کمی به سمت قلیایی متمایل شود ،بدن ما عملکرد بهتری دارد. آلکالوز زمانی رخ می دهد که بدن یکی از این موارد را داشته باشد: کاهش بیش از حد یون های هیدروژن تولید کننده اسید افزایش بیش از حد یون های بی کربنات تولید کننده قلیایی بسیاری از افراد هیچ علائمی از آلکالوز متابولیک را تجربه نمی کنند، بنابراین شاید ندانند که به آن مبتلا هستند. آلکالوز متابولیک یکی از چهار نوع اصلی آلکالوز است.

آمنوره

عدم وجود جریان قاعدگی، آمنوره را می توان به عنوان اولیه یا ثانویه طبقه بندی کرد. با آمنوره اولیه، قاعدگی قبل از 16 سالگی شروع نمی شود. در آمنوره ثانویه، در سن مناسب شروع می شود، اما بعداً در غیاب علل فیزیولوژیکی طبیعی مانند بارداری، شیردهی یا یائسگی، برای 3 ماه یا بیشتر متوقف می شود. آمنوره پاتولوژیک ناشی از عدم تخمک گذاری یا انسداد فیزیکی برای خروج قاعدگی، مانند پرده بکارت بدون سوراخ، تنگی دهانه رحم، یا چسبندگی داخل رحمی است. عدم تخمک گذاری ممکن است ناشی از عدم تعادل هورمونی، بیماری ناتوان کننده، استرس یا اختلالات عاطفی، ورزش شدید، سوءتغذیه، چاقی، یا ناهنجاری های آناتومیک، مانند عدم وجود مادرزادی رحم تخمدان باشد. آمنوره همچنین ممکن است ناشی از درمان های دارویی یا هورمونی باشد.

استوماتیت

استوماتیت (به انگلیسی: stomatitis) عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام‌) که دارای دو نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایع‌تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین ونسان ( نوعی عفونت باکتریایی گلو ) .استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد.

اسکوروی

اسکوربوت (به فرانسوی: Scorbut) یا اِسکِروی بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث است. این ویتامین در سنتز و ساخت کلاژن نقش دارد. نام شیمیایی این ویتامین، اسید اسکوربیک، از ریشهٔ لاتین واژهٔ اسکوربوت، اسکوربوتوس (Scorbutus) گرفته شده‌است. در گذشته، در زبان فارسی، به این بیماری اسقربوط نیز گفته می‌شد که معرب کلمه لاتین است.. اسکوربوت موجب ظاهر شدن لکه‌هایی بر روی پوست، اسفنجی شدن لثه‌ها و خونریزی غشاهای مخاطی می‌شود. لکه‌ها بر روی ران‌ها و پاها بیش‌تر ظاهر می‌شوند. افراد مبتلا به اسکوربوت رنگ‌پریده و افسرده هستند، و ممکن است دچار فلجی یک یا چند عضو شوند. در اسکوربوت پیشرفته، زخم‌ها باز شده، چرک می‌کنند، دندانها می‌افتند، و سرانجام بیمار می‌میرد.این بیماری در گذشته در میان ملوانان که مدت‌هایی طولانی در سفر بودند و به میوه و سبزیجات دسترسی نداشتند بسیار شایع بود. اغلب جانوران دچار اسکوربوت نمی‌شوند، چرا که بدن آن‌ها قادر به ساخت ویتامین ث است. انسان و سایر نخستی‌سانان، خوکچه‌های هندی، و چند گونهٔ دیگر فاقد آنزیمی هستند که ساخت این ویتامین را ممکن می‌سازد و باید آن را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنند. ویتامین ث در بسیاری از بافت‌های گیاهی یافت می‌شود.مرکبات، گوجه، سیب‌زمینی، کلم و فلفل سبز منابعی سرشار از ویتامین ث هستند.

اضطراب

اضطراب شایع ترین علامت روانپزشکی است و می تواند منجر به اختلال قابل توجهی شود. یک واکنش ذهنی به یک تهدید واقعی یا خیالی، اضطراب یک احساس غیر اختصاصی ناراحتی یا ترس است. ممکن است خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد. اضطراب خفیف ممکن است باعث ناراحتی جسمی یا روانی خفیف شود. اضطراب شدید ممکن است ناتوان کننده یا حتی تهدید کننده زندگی باشد. هر کس هر از گاهی اضطراب را تجربه می کند - این یک واکنش طبیعی به خطر واقعی است که بدن را (از طریق تحریک سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک) به اقدامات هدفمند سوق می دهد. همچنین یک پاسخ طبیعی به استرس فیزیکی و عاطفی است که تقریباً می تواند توسط هر بیماری ایجاد شود. علاوه بر این، اضطراب می تواند توسط بسیاری از عوامل غیر پاتولوژیک از جمله کمبود خواب، رژیم غذایی نامناسب و مصرف بیش از حد کافئین یا سایر محرک ها تسریع یا تشدید شود. با این حال، اضطراب بیش از حد و بی دلیل ممکن است نشان دهنده یک مشکل روانی زمینه ای باشد.

اختلالات عاطفی

اختلالات عاطفی به گروهی از اختلالات روانی اطلاق می‌شود که با اختلالات شدید در احساسات و خلق فرد مشخص می‌شود. این اختلالات می‌توانند شامل تغییرات شدید و پایدار در خلق و هیجانات، مانند افسردگی یا شیدایی (مانی) باشند و بر عملکرد عمومی و کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند.

کمبود پروتئین

کمبود پروتئین به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن بدن به اندازه کافی پروتئین از مواد غذایی دریافت نمی‌کند. پروتئین‌ها برای رشد و ترمیم بافت‌ها، تولید هورمون‌ها و آنزیم‌ها، و عملکرد صحیح سیستم ایمنی ضروری هستند. کمبود پروتئین می‌تواند به مشکلات بهداشتی متعددی منجر شود.

کم‌کاری قشر آدرنال

کم‌کاری قشر آدرنال به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن غدد فوق‌کلیوی به اندازه کافی هورمون‌های قشر فوق‌کلیوی، از جمله کورتیزول و آلدوسترون، تولید نمی‌کنند. این بیماری می‌تواند به دلیل آسیب به غدد فوق‌کلیوی، اختلالات خودایمنی، یا مشکلات هورمونی دیگر ایجاد شود.

آپنه

آپنه، توقف تنفس خودبخودی، گاهاً موقتی و خود محدودکننده است، همانطور که در تنفس های شین-استوکس و بیوت رخ می دهد. با این حال، معمولاً این یک وضعیت اورژانسی تهدید کننده زندگی است که نیاز به مداخله فوری برای جلوگیری از مرگ دارد. آپنه معمولاً ناشی از یک یا چند مکانیسم از شش مکانیسم پاتوفیزیولوژیک است که هر کدام دلایل متعددی دارند. شایع ترین علل آن عبارتند از تروما، ایست قلبی، بیماری عصبی، آسپیراسیون اجسام خارجی، برونکواسپاسم و مصرف بیش از حد دارو. در کودکان، علائم ممکن است شامل سرفه، تنفس سریع، خس خس سینه، شعله ور شدن بینی، تب، و انقباض قفسه سینه، به ویژه با برونشیولیت RSV باشد.