تشخیص بیماری هوشمند نویان

استوماتیت

استوماتیت (به انگلیسی: stomatitis) عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام‌) که دارای دو نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایع‌تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین ونسان ( نوعی عفونت باکتریایی گلو ) .استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد.

علائم استوماتیت:

التهاب دهان، قرمزی و خونریزی، درد خفیف تا شدید

زخم‌های دهان

تنفس بدبو

کاهش اشتها

خستگی

تحریک‌پذیری:

یک حالت عاطفی انسان، به معنی کاهش آستانه تحمل یا مدیریت محرک‌ها و موقعیت هایی است که معمولا جزئی یا قابل کنترل تلقی می‌شوند. در واقع، فرد تحریک‌پذیر، نمی‌تواند طوری که در زمان آرامش به اتفاقات اطراف خود پاسخ می‌دهد، عمل کند. به همین دلیل دچار پرخاشگری یا گریه ناگهانی می‌شود. محققان علت اصلی تحریک پذیری بالا را استرس، اضطراب یا قرار گرفتن در شرایط بحرانی و بیماری جسمی می‌دانند.

تب

متخصصانی که میتوانند به شما کمک کنند:

متخصص و جراح دهان ، فک و صورت

دارو هایی که ممکن است در درمان شما موثر باشند:

دیفن هیدرامین:

غلظت نایژه را کاهش می‌دهد و اثر خلط‌آور و نرم‌کنندگی دارد. همچنین این فرآورده، احتقان همراه با سرفه را از بین می‌برد و احتقان بینی و نایژه را کاهش می‌دهد. این دارو در مواردی هم برای درمان بیماری حرکت، اختلال خواب و همچنین درمان برخی علائم بیماری پارکینسون استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که دیفن هیدرامین کامپاند از نظر ترکیبات دارویی با دیفن هیدرامین ساده تفاوت دارد.

عوارض جانبی دیفن هیدرامین: احتمال تحریک مخاط معده و ایجاد ناراحتی معده، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ با مصارف زیاد آن وجود دارد. افزایش عوارض حساسیتی پوستی در بیماران با اختلالات کلیوی عوارض ضد موسکارینی

کورتیکواستروئیدها:

کورتیکواستروئیدها موثر ترین داروی ضد التهابی در دسترس میباشند ولی استفاده از آنها بمدت طولانی بعلت اینکه مصرف طولانیشان با عوارض شدیدی ، مثل استئو پوروز و کم شدن رشد محدود میشود. معذالک، کورتیکو استروئید ها برای درمان علایم سیستمیکی که به داروهای دیگر مقاومند، بسیار پر ارزش هستند، همینطور درمورد عوارض کشنده سیستمیک که نسبت به داروهای دیگر مقاوم باشند، و نیز بصورت دارو به عنوان "پل" ی که کنترل کننده بیماری باشد تا فرصت کافی برای رسیدن اثرات داروهای خط دوم باشد حائز همیت است دارد. کورتیکواستروئید موضعی( قطره چشمی) برای درمان ایریدوسیکلیت بکار برده میشود. در موارد شدیدتر تزریقperibulbar ( داخل کره چشم) یا تجویز سیستمیک آن ممکنست لازم شود.

عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها: افزایش وزن افزایش اشتها نازک شدن استخوان آب مروارید گلوکوم نوسانات خلقی عصبی بودن کبودی تورم صورت آکنه افزایش موهای بدن بدتر شدن یا شروع دیابت بدتر شدن یا شروع فشار خون بالا مشکل در خوابیدن سرکوب رشد در کودکان

توجه کنید که مصرف خودسرانه دارو ممکن است عواقب برگشت ناپذیری داشته باشد پس حتما قبل از مصرف هر گونه دارو با یک پزشک متخصص مشورت کنید.