درد شکمی

معمولاً در معاینه فیزیکی معمول، توده شکمی یک تورم موضعی در یک ربع شکمی است. به طور معمول، این علامت به صورت موذیانه ایجاد می شود و ممکن است نمایانگر یک اندام بزرگ شده، یک نئوپلاسم، یک آبسه، یک نقص عروقی یا یک توده مدفوع باشد. تشخیص توده شکمی از ساختار طبیعی نیاز به لمس ماهرانه دارد. گاهی اوقات، لمس باید با بیمار در موقعیت دیگری تکرار شود یا توسط معاینه کننده دوم برای تأیید یافته های اولیه انجام شود. توده شکمی قابل لمس یک علامت بالینی مهم است و معمولا نشان دهنده یک اختلال جدی - و شاید تهدید کننده زندگی است. حتما به متخصص مراجعه شود زیرا باید معلوم شود که توده دردناک است یا خیر؛ سابقه بیمار باید چک شود مخصوصا سوابق گوارشی: بررسی وجود علائم گوارشی مانند یبوست، اسهال، خونریزی مقعدی، مدفوع با رنگ غیر طبیعی و استفراغ؛ اگر بیمار زن است، بپرسید که آیا سیکل های قاعدگی او منظم است و اولین روز آخرین قاعدگی او چه زمانی بوده است؛ معاینه فیزیکی کامل باید انجام شود.

سفتی شکم یا اسپاسم عضلانی شکم با محافظت غیر ارادی، با لمس تشخیص داده می شود که به تنش غیر طبیعی ماهیچه یا انعطاف ناپذیری شکم اشاره دارد. سفتی ممکن است ارادی یا غیرارادی باشد. سفتی ارادی نشان دهنده ترس یا عصبی بودن بیمار هنگام لمس است. سفتی غیر ارادی منعکس کننده تحریک یا التهاب صفاقی بالقوه تهدید کننده زندگی است. سفتی غیر ارادی معمولاً ناشی از اختلالات گوارشی است، اما ممکن است در نتیجه اختلالات ریوی و عروقی و اثرات سموم حشرات نیز ایجاد شود. معمولاً با تب ؛ حالت تهوع؛ استفراغ؛ و حساسیت، اتساع و درد شکم همراه است. باید به متخصص مراجعه شود زیرا ابتدا معاینه بالینی صورت میگیرد حتی اگر بیمار به نظر بیمار جدی نباشد یا علائم حیاتی غیرطبیعی قابل توجهی نداشته باشد، سفتی شکم نیاز به مداخلات اورژانسی دارد. اگر وضعیت بیمار اجازه دهد باید شرح حال گیری انجام شود و مشخص شود که سفتی شکم از چه زمانی شروع شده است؛ سفتی شکم موضعی است یا عمومی؛ در مورد عوامل تشدید کننده یا تسکین دهنده، مانند تغییر وضعیت، سرفه، استفراغ، حذف و راه رفتن پرسیده شود؛ حلقه روده و صداهای روده باید بررسی شوند؛ محل و شدت سفتی باید تعیین شود. تب، استفراغ، حساسیت ، اتساع و درد شکمی نشان دهنده تحریک یا التهاب صفاقی بالقوه تهدید کننده زندگی است.