تشخیص بیماری هوشمند نویان
آرتریت تمپورال
آرتریت سلول غول آسا ، که همچنین تحت عنوان آرتریت سلول ژآنت یا آرتریت گیجگاهی نیز خوانده می شود، یک واسکولیت بوده که با التهاب شریان های متوسط و بزرگ مشخص می شود. این واسکولیت، یک یا چند شاخه شریان کاروتید (به ویژه شریان تمپورال) را درگیر می کند و به همین دلیل یکی از راه های مهم تشخیص آرتریت گیجگاهی (تمپورال)، بیوپسی از شریان تمپورال است. با این حال، این واسکولیت یک بیماری سیستمیک بوده که می تواند عروق مناطق مختلف بدن، به ویژه آئورت و شاخه های اصلی آن را مبتلا کند. آرتریت سلول غول آسا (ژآنت) ارتباط نزدیکی با پلی میالژی روماتیکا دارد. پلی میالژی روماتیکا با خشکی، تیرکشیدن، و درد در عضلات گردن، شانه ها، بخش تحتانی کمر، لگن، و ران ها مشخص می شود. در بیشتر موارد، پلی میالژی روماتیکا به صورت منفرد روی می دهد، اما ممکن است در ۴۰ تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال (گیجگاهی) نیز دیده شود. افزون بر این، تقریبا ۱۰ تا ۲۰ درصد از بیمارانی که در ابتدا علائم پلی میالژی روماتیکا را بروز می دهند، بعدا به سمت آرتریت گیجگاهی پیش می روند. این ارتباط قوی بین آرتریت سلول ژآنت و پلی میالژی روماتیکا همراه با داده های حاصل از مطالعات پاتوفیزیولوژیک به طور فزاینده ای از این مفهوم پشتیبانی می کنند که آرتریت سلول غول آسا و پلی میالژی روماتیکا دو سمت طیف یک بیماری هستند.
علائم آرتریت تمپورال:
سردرد:
سردرد یکی از شایعترین شکایتهای بیماریها است که در بیشتر موارد عِلَلی خوشخیم دارد و نیاز به درمان خاصی جز علامت درمانی ندارد، ولی در بعضی از موارد بسیار شدید و غیرقابل تحمل یا نشانه بیماریهای خطرناک مانند تومور مغزی است. درمان سردرد بستگی به عامل ایجادکننده سردرد دارد.
حساسیت به لمس پوست سر
درد در فک
مشکلات بینایی
دارو هایی که ممکن است در درمان شما موثر باشند:
کورتیکواستروئیدها:
کورتیکواستروئیدها موثر ترین داروی ضد التهابی در دسترس میباشند ولی استفاده از آنها بمدت طولانی بعلت اینکه مصرف طولانیشان با عوارض شدیدی ، مثل استئو پوروز و کم شدن رشد محدود میشود. معذالک، کورتیکو استروئید ها برای درمان علایم سیستمیکی که به داروهای دیگر مقاومند، بسیار پر ارزش هستند، همینطور درمورد عوارض کشنده سیستمیک که نسبت به داروهای دیگر مقاوم باشند، و نیز بصورت دارو به عنوان "پل" ی که کنترل کننده بیماری باشد تا فرصت کافی برای رسیدن اثرات داروهای خط دوم باشد حائز همیت است دارد. کورتیکواستروئید موضعی( قطره چشمی) برای درمان ایریدوسیکلیت بکار برده میشود. در موارد شدیدتر تزریقperibulbar ( داخل کره چشم) یا تجویز سیستمیک آن ممکنست لازم شود.
عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها: افزایش وزن افزایش اشتها نازک شدن استخوان آب مروارید گلوکوم نوسانات خلقی عصبی بودن کبودی تورم صورت آکنه افزایش موهای بدن بدتر شدن یا شروع دیابت بدتر شدن یا شروع فشار خون بالا مشکل در خوابیدن سرکوب رشد در کودکان
توجه کنید که مصرف خودسرانه دارو ممکن است عواقب برگشت ناپذیری داشته باشد پس حتما قبل از مصرف هر گونه دارو با یک پزشک متخصص مشورت کنید.