مشکلات بینایی

آدنوم یا آدنوما (به انگلیسی: Adenoma) به تومور خوش‌خیم با منشأ بافت غددی گفته می‌شود. این تومور در غددی مانند هیپوفیز، کولون، کبد، تیروئید، پاراتیروئید، غده فوق کلیوی و… تشکیل می‌شود. علائم آن اغلب ناشی از فشار بر بافتهای مجاور و ترشح هورمونهای مربوط به بافت منشأ می‌باشد. مثلاً آدنوم هیپوفیز با فشار بر بافتهای مجاور موجب تاری دید و سردرد شده و با ترشح هورمون رشد منجر به درشت‌پایانکی (آکرومگالی) می‌شود. آدنوما اصولاً خوش‌خیم است ولی ممکن است بافت تومورال بدخیم نیز باشد. به تومور بدخیم با منشأ بافت غددی آدنوکارسینوم می‌گویند. گاه توده‌های آدنومی بعد از چند سال به کارسینوم مبدل می‌شوند مانند سرطان روده بزرگ.

التهاب مفصل یا آرتریت (به انگلیسی: Arthritis) به برافروختگی مفصل که با ورم و درد و محدودیت حرکت همراه است، گفته می‌شود.(ایجاد عفونت در یک مفصل) فرهنگستان زبان فارسی برای آرتریت، واژه‌های بندآماس و مفصل‌آماس را تصویب کرده‌است. این التهاب و درگیری می‌تواند عاملی عفونی داشته باشد مانند آرتریت عفونی توسط استافیلوکوک طلایی و تب حاد روماتیسمی (استرپتوکوک) یا عاملی مزمن مانند آرتروز. آرتریت غیر عفونی در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و نقرس، آرتریت ری اکتیو و آرتروز نیز دیده می‌شود. آرتریت می‌تواند یک مفصل یا هم‌زمان چند مفصل (پلی آرتریت) را درگیر کند. آرتریت می‌تواند در یک مفصل عودکننده باشد یا مرتب از مفصلی به مفصل دیگری تغییر مکان دهد (مهاجر). گاهی آرتریت صبحگاهی است یعنی صبح‌ها موقع بیدارشدن از خواب مفصل خشک و دردناک است. معمولاً مفصل درگیر دردناک، متورم و ملتهب است و محدودیت حرکتی دارد. در آرتریت اغلب سطح مفصلی و غضروف مفصلی درگیر هستند.

آرتریت سلول غول آسا ، که همچنین تحت عنوان آرتریت سلول ژآنت یا آرتریت گیجگاهی نیز خوانده می شود، یک واسکولیت بوده که با التهاب شریان های متوسط و بزرگ مشخص می شود. این واسکولیت، یک یا چند شاخه شریان کاروتید (به ویژه شریان تمپورال) را درگیر می کند و به همین دلیل یکی از راه های مهم تشخیص آرتریت گیجگاهی (تمپورال)، بیوپسی از شریان تمپورال است. با این حال، این واسکولیت یک بیماری سیستمیک بوده که می تواند عروق مناطق مختلف بدن، به ویژه آئورت و شاخه های اصلی آن را مبتلا کند. آرتریت سلول غول آسا (ژآنت) ارتباط نزدیکی با پلی میالژی روماتیکا دارد. پلی میالژی روماتیکا با خشکی، تیرکشیدن، و درد در عضلات گردن، شانه ها، بخش تحتانی کمر، لگن، و ران ها مشخص می شود. در بیشتر موارد، پلی میالژی روماتیکا به صورت منفرد روی می دهد، اما ممکن است در ۴۰ تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال (گیجگاهی) نیز دیده شود. افزون بر این، تقریبا ۱۰ تا ۲۰ درصد از بیمارانی که در ابتدا علائم پلی میالژی روماتیکا را بروز می دهند، بعدا به سمت آرتریت گیجگاهی پیش می روند. این ارتباط قوی بین آرتریت سلول ژآنت و پلی میالژی روماتیکا همراه با داده های حاصل از مطالعات پاتوفیزیولوژیک به طور فزاینده ای از این مفهوم پشتیبانی می کنند که آرتریت سلول غول آسا و پلی میالژی روماتیکا دو سمت طیف یک بیماری هستند.

بیماری آکرومگالی نوعی اختلال تعادل هورمونی محسوب میشود که زمانی ایجاد میشود که هورمون‌های رشد در بدن شما بسیار بیشتر از حد لازم تولید و ترشح میگردند. بیماری آکرومگالی در بزرگسالی ایجاد میشود. هنگامی که شما دچار آکرومگالی شوید، به دلیل افزایش بسیار زیاد سطح هورمون رشد (GH) استخوان‌های بدن شما بزرگ میشوند. اگر این اتفاق در کودکی و نوجوانی رخ دهد منجر به افزایش قد و وضعیتی میشود که به آن اختلال ژیگانتیسم میگویند. به گفته دکتر محمد صمدیان جراح برتر مغز و اعصاب تهران در ساختمان پزشکان آریا، حین بیماری آکرومگالی به دلیل بسته شدن صفحات رشد استخوانی (اپی فیز) دیگر افزایش قد رخ نمیدهد. در عوض، افزایش اندازه استخوان‌ها در قطر (ضخامت) آنها ایجاد میشود. این افزایش ضخامت به ویژه در استخوان های دستان، پاها، و صورت مشاهده میشود. ویژگی اصلی بیماری آکرومگالی تغییر شکل بدنی پیش رونده اکتسابی است که معمولاً صورت و اندامهای انتهایی (دستان و پاها) را به شکل مشخص و عینی درگیر میکند. آکرومگالی بیماری هورمونی بسیار نادری است که میزان شیوع آن در حد 40 تا 70 مورد در هر 1 میلیون نفر است. میزان بروز موارد جدید آکرومگالی در هر سال شامل 3 الی 4 نفر به ازای هر 1 میلیون نفر میباشد. به دلیل نادر بودن بیماری آکرومگالی و تدریجی و کند بودن فرآیند تغییر طی سالیان متمادی، معمولاً زمان زیادی طول میکشد تا بیماری آکرومگالی در فرد بیمار شناسایی شود. معمولاً تشخیص بیماری آکرومگالی بین 4 تا 10 سال بعد از بروز آن صورت میگیرد. متوسط سنی تشخیص بیماری آکرومگالی حدود 40 سالگی است. این بیماری به یک اندازه در زنان و مردان مشاهده شده و تفاوت جنسیتی در بروز آن یافت نشده است. در صورتی که بیماری آکرومگالی درمان نشود، سطوح بالای هورمون رشد میتوانند باقی بخشهای بدن، افزون بر استخوان ها، را نیز تحت تاثیر قرار دهند. لازم است دقت کنیم بیماری آکرومگالی با ویسرومگالی (ارگانومگالی) اشتباه نشود. بیماری ویسرومگالی به رشد مداوم بیمارگون یک یا چند اندام بدن گفته میشود که در اثر بیماری ها یا عفونتها، مشکلات ژنتیکی و یا سندرم‌های ایجاد میشود.

آرتریت به معنی التهاب یا تورم یک یا چند مفصل است. بیش از 100 نوع آرتریت وجود دارد که همگی مفاصل، بافت‌های اطراف مفاصل و سایر بافت‌های همبند را تحت تاثیر قرار می‌دهند. علائم بیماری بسته به نوع آرتریت متفاوت است، اما معمولا شامل درد و سفتی مفاصل می‌شود. اسپوندیلیت آنکیلوزان (ankylosing spondylitis)، AS یا روماتیسم ستون فقرات، یکی از انواع آرتریت است.

اکلامپسی از عوارض شدید پره اکلامپسی است. این یک وضعیت نادر اما جدی است که در آن فشار خون بالا منجر به تشنج در دوران بارداری می شود. از هر 200 زن مبتلا به پره اکلامپسی، 1 نفر دچار اکلامپسی می شود. حتی اگر سابقه تشنج نداشته باشد، ممکن است دچار اکلامپسی شود. از آنجا که پره اکلامپسی می تواند منجر به اکلامپسی شود، ممکن است علائم هر دو بیماری را داشته باشید. با این حال، برخی از علائم شما ممکن است به دلیل شرایط دیگری مانند بیماری کلیوی یا دیابت باشد. تشنج دوره‌هایی از اختلال در فعالیت مغز است که می‌تواند باعث اپیزودهای خیره شدن، کاهش هوشیاری و تشنج (لرزش شدید) شود.

فشار خون بالا یا هایپرتنشن به عنوان افزایش متناوب یا مداوم در فشار خون بیش از 140/90 میلی متر جیوه تعریف می شود. در مردان شایع تر از زنان است و اغلب با بیماری هایی مانند دیابت نوع 2 همراه است. افزایش ناگهانی فشار (بیش از 180/110 میلی متر جیوه) ممکن است نشان دهنده یک بحران پرفشاری خون تهدید کننده زندگی باشد. پاتوفیزیولوژی شامل مکانیسم های مختلفی از جمله کنترل سیستم عصبی، جابجایی مایع مویرگی، دفع کلیه و تغییرات هورمونی است. علائم می تواند اندام های هدف را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به عوارضی مانند سردرد، درد قفسه سینه و گیجی شود.

خونریزی مغزی(به انگلیسی: Intracranial hemorrhage ) نوعی خونریزی داخلی درون فضای جمجمه است که به دلیل پاره شدن عروق مغزی بر اثر ضربه به سر، فشارخون بالا، آنوریسم عروقی و دلایل دیگر رخ می‌دهد. خونریزی مغزی دارای تفاوت‌هایی با سکته مغزی است.

دیابت نوعی بیماری متابولیکی (مربوط به متابولیسم بدن) و یکی از شایع ترین بیماری های غدد است که با سطح قند خون بالا (گلوکز) همراه است و به دنبال نقص در ترشح انسولین یا عملکرد آن یا هر دو ایجاد می‌شود. سطح بالای گلوکز خون (هیپرگلیسمی) می‌تواند منجر به مشکلات جدی در سلامت شود.

سکته مغزی معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که خون‌رسانی به بخشی از مغز قطع شود و یا کاهش یابد؛ چرا که این وضعیت مانع از دریافت اکسیژن و مواد مغذی توسط مغز می‌شود. در چنین شرایطی سلول‌های مغز در عرض چند دقیقه شروع به مردن می‌کنند. به همین دلیل، سکته مغزی یک وضعیت اورژانس پزشکی محسوب می‌شود و درمان سریع آن بسیار مهم است.

اورمی به تجمع مواد زائد در خون به دلیل نارسایی کلیوی شدید یا نارسایی کلیوی مزمن اطلاق می‌شود. این وضعیت ناشی از عملکرد ناکافی کلیه‌ها در تصفیه و حذف مواد زائد و سموم از خون است. اورمی می‌تواند به مشکلات جدی در سایر اعضای بدن و سیستم‌های مختلف منجر شود.