تغییر در وزن

عدم وجود جریان قاعدگی، آمنوره را می توان به عنوان اولیه یا ثانویه طبقه بندی کرد. با آمنوره اولیه، قاعدگی قبل از 16 سالگی شروع نمی شود. در آمنوره ثانویه، در سن مناسب شروع می شود، اما بعداً در غیاب علل فیزیولوژیکی طبیعی مانند بارداری، شیردهی یا یائسگی، برای 3 ماه یا بیشتر متوقف می شود. آمنوره پاتولوژیک ناشی از عدم تخمک گذاری یا انسداد فیزیکی برای خروج قاعدگی، مانند پرده بکارت بدون سوراخ، تنگی دهانه رحم، یا چسبندگی داخل رحمی است. عدم تخمک گذاری ممکن است ناشی از عدم تعادل هورمونی، بیماری ناتوان کننده، استرس یا اختلالات عاطفی، ورزش شدید، سوءتغذیه، چاقی، یا ناهنجاری های آناتومیک، مانند عدم وجود مادرزادی رحم تخمدان باشد. آمنوره همچنین ممکن است ناشی از درمان های دارویی یا هورمونی باشد.

اختلالات خلقی (به انگلیسی: Mood Disorders)، دسته ای از بیماری های روانپزشکی هستند. این اختلالات در درجه اول بر حالت عاطفی فرد تاثیر می گذارد، به همین خاطر به آن اختلالات عاطفی (به انگلیسی: Affective Disorders) هم می گویند. در حالت طبیعی روحیه هر فردی بسته به شرایط تغییر می کند. در اختلال خلقی علائم آن باید چند هفته یا بیشتر وجود داشته باشد. مثلا اگر برای چند ساعت یا یکی دو روز احساس افسردگی کردید، نمی توان گفت اختلال افسردگی دارید. متخصص در صورتی تشخیص اختلال افسردگی را می دهد که مجموعه علایم افسردگی را در مدت حداقل دو هفته داشته باشید.

درد شکم معمولاً از یک اختلال گوارشی ( آپاندیسیت، کوله سیستیت، سیروز، گاستریت، انسداد روده، زخم معده و...)؛ ناشی می شود، اما می تواند ناشی از یک اختلال تولید مثل و دستگاه تناسلی ادراری (GU)(حاملگی خارج از رحم، بیماری التهابی لگن، کیست تخمدان، پروستاتیت، سنگ کلیه)؛ اسکلتی عضلانی یا عروقی (آنوریسم آئورت شکمی، ایسکمی شریان مزانتریک، بحران سلول های داسی شکل، نارسایی قلبی) باشد؛ و علل دیگر( سرطان شکم، ضربه به شکم، پریتونیت، پانکراتیت، برخی عفونت های گوارشی، آندومتریوز) ؛ مصرف مواد مخدر؛ یا مصرف سموم از دلایل دیگر بروز این بیماری هستند. مکانیسم هایی که باعث ایجاد درد شکم می شوند عبارتند از کشش دیواره روده، کشش در صفاق یا مزانتر، انقباض شدید روده ای، التهاب، ایسکمی، و تحریک عصب حسی. باید به پزشک متخصص مراجعه شود تا شرح حال گیری انجام شود؛ باید مشخص شود که درد ثابت است یا متناوب (درد مداوم و ثابت شکم حاکی از سوراخ شدن اندام، ایسکمی، التهاب یا خون در حفره صفاقی است. درد متناوب و گرفتگی شکم نشان می دهد که بیمار ممکن است دارای انسداد یک عضو توخالی باشد)؛ باید معلوم شود که سرفه، فعالیت، استفراغ، غذا خوردن، یا راه رفتن درد را بدتر یا تسکین می دهد؛ در مورد افزایش نفخ، یبوست، اسهال و تغییر در ثبات مدفوع، تکرر ادرار، رنگ و نوع ادرار باید سوال پرسیده شود.