اوتیت
اوتیت به التهاب یا عفونت در ناحیه گوش گفته می‌شود که میتواند گوش خارجی، میانی یا داخلی را درگیر کند. این بیماری در تمامی سنین شایع است، به‌ویژه در کودکان. درد گوش، تب، کاهش شنوایی و گاهی ترشح از گوش از علائم اصلی آن هستند. اوتیت معمولاً با درمان دارویی کنترل می‌شود اما در صورت بی‌توجهی میتواند عوارض جدی ایجاد کند.
توضیحات
اوتیت یک اصطلاح کلی برای عفونت یا التهاب گوش است که به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود: اوتیت خارجی (Otitis Externa): التهاب یا عفونت کانال گوش خارجی که گاهی با عنوان "گوش شناگران" شناخته می‌شود. اوتیت میانی (Otitis Media): عفونت یا التهاب در گوش میانی، معمولاً پس از سرماخوردگی یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی رخ می‌دهد. بسیار در کودکان شایع است. اوتیت داخلی (Labyrinthitis): التهاب بخش داخلی گوش که میتواند باعث سرگیجه، تهوع و اختلال در تعادل شود. عوامل ایجادکننده این بیماری شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، آلرژی‌ها یا آسیب فیزیکی هستند. در کودکان، به دلیل کوچکی و افقی بودن شیپور استاش (لوله‌ای که گوش میانی را به حلق وصل می‌کند)، خطر ابتلا بیشتر است.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
بسته به نوع اوتیت، انتظارات بیماران متفاوت خواهد بود، اما به‌طور کلی می‌توان موارد زیر را انتظار داشت: درد یا احساس فشار در گوش، به‌خصوص در هنگام دراز کشیدن تب، مخصوصاً در کودکان کاهش موقت شنوایی ترشح چرکی یا آبکی از گوش در موارد پیشرفته اختلال در خواب یا تغذیه (در نوزادان و خردسالان) احساس پر بودن گوش یا وزوز در موارد اوتیت داخلی: سرگیجه شدید، حالت تهوع و عدم تعادل با شروع درمان مناسب، معمولاً علائم در عرض چند روز کاهش می‌یابد، ولی در موارد مزمن یا پیچیده، نیاز به پیگیری و درمان طولانی‌تر وجود دارد.
روند پیشرفت طبیعی بیماری
در موارد حاد: علائم ناگهانی و شدید ظاهر می‌شوند، به‌ویژه بعد از سرماخوردگی یا شنا طی ۱ تا ۳ روز درد و تب به اوج می‌رسند با شروع درمان، علائم در عرض ۳ تا ۷ روز بهبود می‌یابند ترشحات در صورت وجود، ممکن است تا چند روز ادامه یابد در صورت عدم درمان: عفونت ممکن است گسترش یافته و پرده گوش را سوراخ کند احتمال گسترش به استخوان‌های اطراف گوش یا مغز وجود دارد در موارد مزمن، کاهش شنوایی دائمی، احساس وزوز و عفونت‌های مکرر ایجاد می‌شود
تغییرات در مکانیزم بدن
در اوتیت، به‌ویژه اوتیت میانی، معمولاً عملکرد شیپور استاش دچار اختلال می‌شود. این لوله معمولاً برای تهویه گوش میانی و تخلیه ترشحات به حلق کمک می‌کند. در صورت انسداد آن، مایعات در گوش میانی جمع شده و محیط مناسبی برای رشد میکروب‌ها فراهم می‌شود. در اوتیت خارجی، معمولاً آسیب به پوست کانال گوش (مثلاً پس از خاراندن یا تماس طولانی با آب) باعث ورود و رشد باکتری یا قارچ می‌شود. در اوتیت داخلی، عفونت یا التهاب به ساختارهای تعادلی و شنوایی می‌رسد و علائمی مثل سرگیجه یا اختلال در شنوایی رخ می‌دهد.
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
در صورت عدم درمان یا درمان ناکافی، اوتیت میتواند منجر به عوارض زیر شود: پارگی پرده گوش کاهش شنوایی دائمی یا موقت اوتیت مزمن با ترشح مداوم ماستوئیدیت (عفونت استخوان ماستوئید پشت گوش) مننژیت یا آبسه مغزی (در موارد بسیار نادر و شدید) سرگیجه مزمن و مشکلات تعادل در کودکان: اختلال در رشد گفتاری و زبانی به دلیل کاهش شنوایی
علائم
کم شنوایی
تب
گرفتگی گوش
سردرد
سردرد (Headache) یکی از شایع‌ترین علائم پزشکی است که ۹۰% افراد در طول زندگی آن را تجربه می‌کنند. این علامت میتواند ناشی از اختلالات اولیه (مانند میگرن یا سردرد تنشی) یا ثانویه به بیماری‌های جدی (مثل تومور مغزی یا خونریزی) باشد. شناسایی الگوی سردرد برای تشخیص علت و درمان بهینه ضروری است.
ترشح چرک از گوش
ترشح چرک از گوش معمولاً نشانه‌ای از عفونت در گوش میانی یا خارجی است. این علامت ممکن است به‌صورت مایع بدبو، زرد، سبز یا خاکستری از گوش خارج شود و معمولاً با درد، تب یا کاهش شنوایی همراه است. این ترشح نیاز به بررسی پزشکی سریع دارد، به‌ویژه اگر با علائم عصبی همراه باشد
سرگیجه
تهوع
دارو ها
آموکسی سیلین
آموکسی‌سیلین یک آنتی‌بیوتیک از خانواده پنی‌سیلین‌هاست که برای درمان طیف وسیعی از عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شود. این دارو با مهار سنتز دیواره سلولی باکتری‌ها عمل می‌کند.
کلیندامایسین
استامینوفن کدئین
ترکیب استامینوفن و کدئین یک داروی ضددرد ترکیبی است که برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط استفاده می‌شود. استامینوفن اثر ضددرد و ضدتب دارد، در حالی که کدئین یک مخدر ضعیف است که اثر ضددرد آن با مهار انتقال درد در سیستم عصبی مرکزی صورت می‌گیرد.
ایبوپروفن
ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش درد، تب و التهاب به‌کار می‌رود. در درمان سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، آرتریت و تب ناشی از عفونت‌ها بسیار کاربرد دارد.
هیدروکورتیزون
