نویان

پرفشاری خون (فشار خون بالا)

توضیحات

پرفشاری خون (فشار خون بالا)

فشار خون بالا یا هایپرتنشن به عنوان افزایش متناوب یا مداوم در فشار خون بیش از 140/90 میلی متر جیوه تعریف می شود. در مردان شایع تر از زنان است و اغلب با بیماری هایی مانند دیابت نوع 2 همراه است. افزایش ناگهانی فشار (بیش از 180/110 میلی متر جیوه) ممکن است نشان دهنده یک بحران پرفشاری خون تهدید کننده زندگی باشد. پاتوفیزیولوژی شامل مکانیسم های مختلفی از جمله کنترل سیستم عصبی، جابجایی مایع مویرگی، دفع کلیه و تغییرات هورمونی است. علائم می تواند اندام های هدف را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به عوارضی مانند سردرد، درد قفسه سینه و گیجی شود.

انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟

بیمار با افزایش فشار خون باید انتظار داشته باشد که علائم و نشانه های مختلف مرتبط با فشار خون بالا را تحت نظر داشته باشد، از جمله: -علائم آسیب اندام هدف: این ممکن است شامل سردرد، سرگیجه، درد قفسه سینه یا تنگی نفس باشد که می تواند نشان دهنده عوارضی باشد که بر قلب یا مغز تأثیر می گذارد. -شرایط بالقوه تهدید کننده زندگی: بیمار باید بداند که افزایش فشار خون می تواند نشانه بیماری های جدی مانند انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی یا بحران فشار خون بالا باشد، به خصوص اگر مقادیر بالای 180/110 میلی متر جیوه باشد. -نظارت و پیگیری منظم: برای کنترل فشار خون بیمار و قرار ملاقات های پیگیری برای مدیریت موثر وضعیت، بسیار مهم است. -اصلاحات سبک زندگی: بیمار باید انتظار داشته باشد که تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کند، از جمله کاهش وزن، ورزش، و تنظیم رژیم غذایی، به ویژه محدودیت سدیم، تا به کنترل فشار خون کمک کند. -رعایت دارو: در صورت تجویز داروهای ضد فشار خون، بیمار باید آماده باشد که آنها را طبق دستور مصرف کند و هرگونه عوارض جانبی را به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود گزارش دهد.

روند پیشرفت طبیعی بیماری

پیشرفت طبیعی افزایش فشار خون، به ویژه در فشار خون ضروری، به صورت موذیانه ایجاد می شود و با افزایش تدریجی فشار خون از یک دهه به دهه دیگر مشخص می شود. در ابتدا، بیمار ممکن است بدون علامت باشد یا ممکن است شکایات نادری مانند سردرد زیر اکسیپیتال، سبکی سر، وزوز گوش و خستگی را تجربه کند. با گذشت زمان، اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به شرایط شدیدتری شود، از جمله فشار خون بدخیم، که با افزایش ناگهانی و شدید فشار دیاستولیک بالای 120 میلی‌متر جیوه و فشار سیستولیک بیش از 200 میلی‌متر جیوه، اغلب با ادم ریوی و سایر موارد همراه است. علائم جدی نظارت و مدیریت منظم برای جلوگیری از عوارض مرتبط با افزایش فشار خون بسیار مهم است

تغییرات در مکانیزم بدن

-کنترل سیستم عصبی: سیستم عصبی سمپاتیک ممکن است بیش از حد فعال شود که منجر به افزایش انقباض عروق می شود که مقاومت محیطی را افزایش می دهد و فشار خون را بیشتر افزایش می دهد. این پاسخ توسط بارورسپتورها و گیرنده‌های شیمیایی انجام می‌شود که تغییرات فشار خون را تشخیص می‌دهند و تون عروق را متناسب با آن تنظیم می‌کنند. -تغییر مایعات مویرگی: افزایش فشار شریانی مایع بیشتری را وارد فضای بینابینی می کند که می تواند منجر به ادم شود. برعکس، اگر فشار کاهش یابد، مایع به داخل شریان ها کشیده می شود و بر حجم خون و تنظیم فشار تأثیر می گذارد. -دفع کلیه ها: کلیه ها ممکن است با افزایش برون ده ادرار برای کاهش حجم خون به فشار خون بالا پاسخ دهند. با این حال، اگر فشار بالا باقی بماند، ممکن است کلیه ها برای حفظ این تعادل تلاش کنند، که منجر به احتباس مایعات و افزایش بیشتر فشار خون می شود. -تغییرات هورمونی: سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون ممکن است در پاسخ به فشار خون بالا فعال شود و باعث انقباض عروق و احتباس سدیم شود که می تواند فشار خون را تشدید کند.

مشکلاتی که میتواند ایجاد کند

-مغز: کاهش سطح هوشیاری، سرگیجه، سردرد، تهوع و استفراغ و بیقراری ممکن است رخ دهد که بر فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی تأثیر می گذارد. -قلب: بیماران ممکن است درد قفسه سینه، تنگی نفس و تپش قلب را تجربه کنند که می تواند فعالیت بدنی را محدود کرده و اضطراب را افزایش دهد. -رگ ها: خونریزی ها و تغییرات نبض می تواند نشان دهنده مشکلات جدی عروقی باشد که منجر به عوارض بالقوه می شود. -چشم: تاری دید، لکه های تیره، تغییرات فوندوس و تغییرات مردمک می تواند بینایی را مختل کرده و بر رفاه کلی تأثیر بگذارد. -کلیه ها: علائمی مانند وجود خون در ادرار، ادم محیطی و پروتئینوری می تواند نشان دهنده آسیب کلیه باشد که منجر به عوارض بیشتر برای سلامتی می شود. -بحران فشار خون بالا: اگر فشار خون از 180/110 میلی‌متر جیوه بیشتر شود، ممکن است نشانه‌ای از بحران فشار خون باشد که نیاز به مداخله فوری پزشکی برای جلوگیری از شرایط تهدید کننده زندگی دارد. -خطرات بلندمدت: فشار خون بالا مزمن می تواند منجر به شرایط جدی مانند بیماری قلبی، سکته مغزی و نارسایی کلیه شود که به طور قابل توجهی بر سلامت طولانی مدت و سبک زندگی بیمار تأثیر می گذارد.

دارو ها