سرما خوردگی
سرماخوردگی یک عفونت ویروسی حاد در ناحیه فوقانی دستگاه تنفسی (بینی، گلو، سینوسها) است که معمولاً بیخطر و خودمحدودشونده است. علائم آن شامل آبریزش بینی، گلودرد، سرفه، عطسه و تب خفیف است و طی ۷ تا ۱۰ روز بهبود مییابد.
توضیحات

سرماخوردگی رایجترین بیماری عفونی ویروسی انسان است که عمدتاً توسط راینوویروسها (Rhinovirus) ایجاد میشود، اما سایر ویروسها مانند کوروناویروس، آدنوویروس، ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) و پاراانفلوآنزا نیز میتوانند نقش داشته باشند. ویروسها معمولاً از طریق قطرات تنفسی (عطسه، سرفه) یا تماس با سطوح آلوده وارد بدن میشوند. پس از ورود، ویروس به سلولهای مخاط بینی یا گلو حمله میکند، تکثیر مییابد و پاسخ ایمنی بدن را تحریک میکند. این واکنش ایمنی (التهاب مخاط، ترشح موکوس، تب خفیف) منجر به بروز علائم کلاسیک میشود. ویژگی بارز سرماخوردگی، طبیعت خودمحدودشونده و بدون نیاز به درمانهای خاص است. برخلاف آنفلوآنزا، شدت علائم کمتر است و معمولاً نیازی به داروهای ضدویروسی ندارد. مصرف آنتیبیوتیکها در سرماخوردگی ممنوع است مگر در صورت بروز عفونت ثانویه باکتریایی. با وجود بیخطر بودن بیماری، سرماخوردگی میتواند در کودکان، سالمندان یا افراد با نقص ایمنی منجر به عوارضی مانند عفونت گوش میانی، سینوزیت و تشدید آسم یا COPD شود.
انتظار چه چیز هایی رو باید داشته باشیم؟
آبریزش یا گرفتگی بینی عطسه مکرر گلودرد و سوزش گلو سرفه خفیف تا متوسط احساس کسالت، خستگی تب خفیف (در کودکان شایعتر است) بهبود در طی ۵ تا ۱۰ روز
روند پیشرفت طبیعی بیماری
روز ۱ تا ۲: گلودرد خفیف، خارش بینی روز ۳ تا ۵: اوج آبریزش بینی، عطسه، سرفه روز ۶ تا ۱۰: کاهش تدریجی علائم روز ۱۰ به بعد: در اغلب موارد بهبود کامل؛ سرفه ممکن است تا چند هفته باقی بماند
تغییرات در مکانیزم بدن
التهاب غشای مخاطی بینی و گلو افزایش ترشح موکوس از سلولهای اپیتلیال اتساع عروق خونی بینی → احتقان تحریک اعصاب حسی → عطسه و سرفه تب خفیف به دلیل پاسخ ایمنی بدن تحریک غدد لنفاوی گردن → درد یا تورم جزئی
مشکلاتی که میتواند ایجاد کند
سینوزیت حاد عفونت گوش میانی (اوتیت) تشدید آسم یا آلرژی برونشیت حاد خستگی طولانیمدت یا سرفه ماندگار ندرتاً پنومونی (در افراد دارای نقص ایمنی)
دارو ها
سودوافدرین
سودوافدرین یک داروی ضداحتقان (ضدگرفتگی بینی) است که عمدتاً برای تسکین گرفتگی بینی ناشی از سرماخوردگی، سینوزیت، آلرژی و تب یونجه استفاده میشود.
فنیلافرین
فنیلافرین یک آگونیست آلفا-آدرنرژیک است که به عنوان ضداحتقان، گشادکننده مردمک چشم و افزایشدهنده فشار خون استفاده میشود. این دارو اغلب در سرماخوردگیها برای کاهش گرفتگی بینی به کار میرود.
گایافنزین
گایافنزین یک داروی خلطآور است که به شل کردن خلط و افزایش حجم آن در راههای هوایی کمک میکند و در درمان سرفههای همراه با خلط موثر است.
نفازولین
نفازولین یک داروی مقلد سمپاتیک (سمپاتومیمتیک) از دسته آگونیستهای آلفا-آدرنرژیک است که بهصورت موضعی به عنوان ضداحتقان بینی و چشم برای کاهش تورم عروق استفاده میشود.
اکسی متازولین
اکسیمتازولین یک داروی ضداحتقان موضعی است که برای درمان گرفتگی بینی و قرمزی چشم ناشی از التهاب یا آلرژی استفاده میشود. این دارو با تنگ کردن عروق خونی در ناحیه مصرف، تورم را کاهش داده و موجب باز شدن راههای تنفسی یا کاهش قرمزی چشم میشود.
زایلازولین
زایلازولین یک داروی ضداحتقان موضعی از دسته آگونیستهای گیرنده آلفا-آدرنرژیک است که به طور موقت برای تسکین گرفتگی بینی ناشی از سرماخوردگی، آلرژی یا سینوزیت استفاده میشود.
استامینوفن کدئین
ترکیب استامینوفن و کدئین یک داروی ضددرد ترکیبی است که برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط استفاده میشود. استامینوفن اثر ضددرد و ضدتب دارد، در حالی که کدئین یک مخدر ضعیف است که اثر ضددرد آن با مهار انتقال درد در سیستم عصبی مرکزی صورت میگیرد.
ایبوپروفن
ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش درد، تب و التهاب بهکار میرود. در درمان سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، آرتریت و تب ناشی از عفونتها بسیار کاربرد دارد.
ناپروکسن
ناپروکسن یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای درمان دردهای عضلانی، آرتریت، دردهای قاعدگی، تب و التهاب کاربرد دارد. عملکرد آن از طریق مهار تولید پروستاگلاندینها است.
دکسترومتورفان
دکسترومتورفان یک داروی ضدسرفه (آنتیتوسیو) است که بدون اثر مخدر و با کمترین عوارض در دوز درمانی، برای کاهش رفلکس سرفه ناشی از تحریک گلو و راههای تنفسی به کار میرود.
دیفن هیدرامین
دیفنهیدرامین یک آنتیهیستامین نسل اول است که برای درمان حساسیتها، کهیر، بیخوابی، تهوع، و سرگیجه استفاده میشود. همچنین خاصیت آرامبخشی دارد و در برخی داروهای سرماخوردگی نیز بهکار میرود.
لوراتادین
لوراتادین یک آنتیهیستامین نسل دوم است که برای درمان علائم آلرژی مانند رینیت آلرژیک فصلی، کهیر و خارش پوستی استفاده میشود. برخلاف آنتیهیستامینهای نسل اول، کمتر باعث خوابآلودگی میشود.
سیتریزین
سیتریزین یک آنتیهیستامین نسل دوم است که برای درمان علائم آلرژیک مانند رینیت آلرژیک، کهیر و دیگر واکنشهای حساسیتی استفاده میشود. این دارو برخلاف آنتیهیستامینهای نسل اول باعث خوابآلودگی شدید نمیشود.
فکسوفنادین
فکسوفنادین یک آنتیهیستامین نسل دوم است که برای درمان علائم آلرژیک مانند رینیت آلرژیک فصلی و کهیر مزمن استفاده میشود. این دارو برخلاف نسل اول، اثر خوابآلودگی کمتری دارد و ایمنی نسبتا خوبی دارد.
کلرفنیرامین
کلرفنیرامین یک آنتیهیستامین نسل اول است که برای درمان علائم حساسیتی مانند رینیت آلرژیک، کهیر و سایر واکنشهای آلرژیک استفاده میشود. این دارو معمولاً باعث خوابآلودگی میشود.
پزشکان
بیماری های مشابه
آنفلوآنزا